Divertimento na klarnet i orkiestrę smyczkową

Utwór znany również jako Divertimento na klarnet i smyczki. Utwór powstał w ramach planu kompozytora obejmującego napisanie cyklu dzieł na instrumenty dęte, solowe i kameralne, w wyniku współpracy z Katedrą Instrumentów Dętych PWSM w Warszawie. Utwór w częściach skrajnych żywy, pogodny, a nawet żartobliwy. W części środkowej zaś śpiewny (quasi arioso) i nieco refleksyjny.

Partia klarnetu jest bardzo popisowa, wyzyskująca maksymalnie możliwości tego instrumentu, ma wyraźną przewagę techniczną nad orkiestrą smyczkową. Jednak pod względem treści muzycznej, zarówno głos solowy, jak i partia orkiestrowa wzajemnie się uzupełniają. Pierwotnie utwór został skomponowany na klarnet i fortepian (1968).