Muzyka na sopran i orkiestrÄ™ smyczkowÄ…
Utwór, znany też jako Muzyka na sopran i smyczki, powstał w listopadzie 1966 roku dla sopranistki Jadwigi Gadulanki oraz Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej, kierowanego przez Karola Teutscha. Jest to utwór jednoczęściowy, zawierający partię wokalną bez tekstu (wokalizę), o swobodnej budowie zbliżonej do formy A-B-A. Oznacza to, że utwór składa się z kilku epizodów, z których ostatni jest wariacyjnym powtórzeniem pierwszego.
GÅ‚os Å›piewaczki jest potraktowany instrumentalnie. Brak tekstu poetycko-literackiego z zaÅ‚ożenia ma doprowadzać do tego, aby wykonawca i sÅ‚uchacz mógÅ‚ siÄ™ wyÅ‚Ä…cznie skupić na treÅ›ciach muzycznych. WczeÅ›niejsza wersja utworu powstaÅ‚a na mezzosopran i smyczki – Muzyka na mezzosopran i smyczki. IstniejÄ… też dwie wersje instrumentalne: Elegia na obój i orkiestrÄ™ smyczkowÄ… oraz Elegia na trÄ…bkÄ™ i smyczki.