Anta Paciorkiewicz

Antonina Paciorkiewicz-Dutkiewicz

/w /Autor
Antonina Paciorkiewicz

Antonina Paciorkiewicz. Warszawa, 1965. /fot. Paweł Paciorkiewicz/

Córka Tadeusza i Zofii, urodzona 29 sierpnia 1943 roku w Warszawie. Po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Warszawie podjęła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, w klasie fortepianu prof. Jerzego Lefelda oraz prof. Lidii Kozubek. Po studiach poświęciła się pracy pedagogicznej i kameralistycznej. Przez wiele lat uczyła gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina, a następnie w Zespole Szkół Muzycznych II stopnia im. Józefa Elsnera. Wykładała również fortepian ogólny na wydziałach: Edukacji Muzycznej oraz Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Antonina Paciorkiewicz wyszła za mąż za Andrzeja Dutkiewicza, pianistę i kompozytora z zawodu, profesora i dziekana w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Ich dzieci zdobyły wykształcenie muzyczne. Starsza Alicja została wiolonczelistką, Krzysztof zaś skrzypkiem.

Artur Paciorkiewicz

Artur Paciorkiewicz

/w /Autor
Artur Paciorkiewicz

Artur Paciorkiewicz ze swoją violą d’amore

Syn Tadeusza i Zofii, urodzony 27 marca 1945 roku w Ursusie. Po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Warszawie, w klasie skrzypiec prof. Ireny Dubiskiej, podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, w klasie altówki doc. Stefana Kamasy. Studia uzupełniające w zakresie muzyki kameralnej odbył w Sienie, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Uczestniczył również w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Pala Lukacsa (Weimar, NRD), Ulricha Kocha (Freiburg, RFN) i Raphaela Hillyera (New Heaven, USA). W latach 1969-1989 był docentem w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie prowadził klasę altówki oraz Katedrą Kameralistyki.

W latach 1969-1971 był członkiem Kwartetu im. Stanisława Barcewicza. Do 1971 roku grał również w Orkiestrze Kameralnej Filharmonii Narodowej, prowadzonej przez Karola Teutscha. W latach 1970-1976 był członkiem Kwartetu Wilanowskiego. W latach 1977-1989 grał w Kwartecie Smyczkowym VARSOVIA, którego był współzałożycielem. Do dziś jest członkiem orkiestry SINFONIA VARSOVIA.

Artur Paciorkiewicz jest laureatem wielu konkursów międzynarodowych. Jako solista zdobył brązowy medal na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie (1972), zaś jako kameralista uzyskał m.in.: drugą nagrodę w Wiedniu (1970), srebrny medal w Bordeaux (1972) i trzecią nagrodę w Monachium (1973).

Jako solista oraz kameralista, Artur Paciorkiewicz występuje w bogatym repertuarze, obejmującym utwory klasyczne i współczesne na altówkę oraz violę d’amore. Dokonał licznych nagrań dla radia, telewizji i firm nagraniowych (Chant du Monde, DUX, EMI, Olympia, Pavane, Polskie Nagrania, RCA i inne).

Paweł Paciorkiewicz

Paweł Paciorkiewicz

/w /Autor
Paweł Paciorkiewicz razem z synami

Paweł Paciorkiewicz razem z synami na swoim jachcie, Mazury 1990 /fot. Maria Paciorkiewicz/

Syn Tadeusza i Zofii, urodzony 3 stycznia 1947 roku w Płocku. Po ukończeniu Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej Nr 1 w Warszawie, w klasie skrzypiec prof. Ireny Dubiskiej, naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym Nr XXII im. Jose Marti w Warszawie. Studia na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów na Politechnice Warszawskiej ukończył w 1971 roku. W swojej karierze zawodowej zetknął się z wieloma dziedzinami techniki, m.in.: produkcją, eksploatacją i naprawami maszyn oraz urządzeń budowlanych, przetwórstwem tworzyw sztucznych, montażem biologicznych oczyszczalni ścieków typu „bioblok” oraz narzędziami ręcznymi i elektronarzędziami. Zajmował się również systemami zarządzania jakością w firmach, tzw. Total Quality Management. Jego hobby to m.in. majsterkowanie, marynistyka i żeglarstwo oraz publicystyka fotograficzna, poświęcona głównie historii aparatów fotograficznych. W latach 1986-1998 opublikował łącznie ponad 80 artykułów poświęconych tej tematyce, w magazynach fotograficznych FOTO, FOTO-FORUM oraz francuskim magazynie CYCLOPE.

Paweł Paciorkiewicz ożenił się z Marią Mihułką, inżynierem technologiem rolno-spożywczym z zawodu. Ich dwaj synowie Piotr i Wojciech ukończyli: pierwszy geografię na Uniwersytecie Warszawskim, drugi zaś architekturę na Politechnice Warszawskiej.

Zofia Paciorkiewicz

Zofia Paciorkiewicz z Wiaczkisów

/w /Autor
Zofia Wiaczkis i Tadeusz Paciorkiewicz

Zofia Wiaczkis i Tadeusz Paciorkiewicz. Warszawa, 1937. /Autor nieznany/

Żona Tadeusza, urodzona 14 maja 1919 roku w Warszawie. Córka Józefa Wiaczkisa, rozstrzelanego przez hitlerowców w egzekucji ulicznej w końcu sierpnia 1944 roku, oraz Zofii z Zatorskich, byłej więźniarki obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, cudem uratowanej przez Międzynarodowy i Szwedzki Czerwony Krzyż, zmarłej w 1969 roku w Warszawie. Po ukończeniu Gimnazjum Pani Taniewskiej w Warszawie, podjęła w 1938 roku studia na Wydziale Botaniki na Uniwersytecie Warszawskim, przerwane po wybuchu II wojny światowej.

Zofia Paciorkiewicz

Zofia Paciorkiewicz. Płock, 1948. /Autor nieznany/

W okresie okupacji hitlerowskiej uczyła się gry na harfie w Konserwatorium Warszawskim, przemianowanym w tym czasie przez okupanta na Staatliche Musikschule. W okresie tym uczyła się również śpiewu solowego. Jako śpiewaczka sopranowa występowała po wojnie na koncertach i różnych uroczystościach w Płocku, gdzie w latach 1945-1949 mieszkała razem z mężem. Po wyjeździe z Płocka poświęciła się całkowicie sprawom rodziny i wychowaniu dzieci. Zmarła 26 sierpnia 2012 roku w Warszawie.