2 chorały na organy (2 fantazje chorałowe)

Czas: 15'
Części utworu: Przez Twoje Święte Zmartwychpowstanie / Boże w dobroci
Instrumentacja: org
Rok: 1984

Chorał I (6′), o formie wzorowanej na wielkich chorałach Jana Sebastiana Bacha i Cezara Francka, jest fantazją chorałową eksponującą znaną polską pieśń wielkanocną Przez Twoje Święte Zmartwychpowstanie. Z kolei Chorał II (9′) jest fantazją chorałową opartą na znanej ludowej polskiej pieśni religijnej Boże w dobroci. Obydwa utwory są adresowane do „wielkiej estrady”.

2 preludia na organy

Części utworu: Andante espressivo / Non troppo lento
Instrumentacja: org
Rok: 1941

Najwcześniejsze kompozycje (miniatury) organowe kompozytora. Rękopis preludium w tempie Andante espressivo zaginął. Według kompozytora preludium to ukazało się w jednym ze zbiorków Feliksa Rączkowskiego. Z relacji kompozytora wiadomo jedynie, że był to utwór zbliżony fakturą i charakterem

Fantazja gotycka

Czas: 8'
Części utworu: Grave maestoso
Rok: 1968
Duration: org

Jest to kompozycja na organy. Została napisana z okazji Milenium Chrztu Polski. Jest to utwór o charakterze wirtuozowskim w formie swobodnych wariacji chorałowych na temat najstarszej pieśni polskiej Bogurodzica Dziewica. Utwór zawiera wiele problemów wirtuozowskich i interpretacyjnych. Ze względu na

Improwizacja na organy

Czas: 6'
Części utworu: Lento misterioso
Instrumentacja: org
Rok: 1968

Jest to jednoczęściowy utwór na organy, lecz o trzyczęściowej budowie wewnętrznej. Pierwsza część o fakturze homofonicznej, druga w formie fugata, trzecia zaś w formie inwersji w stosunku do części pierwszej. Kompozycja została wydana przez PWM w 1977 roku razem z Postludium na organy (1969).

Introdukcja I

Czas: 4'
Części utworu: Maestoso
Instrumentacja: org
Rok: 1989

Utwór został skomponowany z okazji poświęcenia w dniu 6 maja 1989 roku nowych organów w kościele św. Zygmunta na Bielanach w Warszawie. Jest on dedykowany Andrzejowi Chorosińskiemu. Jest to utwór jednoczęściowy o swobodnej formie i trzyczęściowej strukturze oraz melodyce i harmonice napisanej techniką w rozszerzonej tonalności. W utworze dominuje technika polifoniczna.