Żona Tadeusza, urodzona 14 maja 1919 roku w Warszawie. Córka Józefa Wiaczkisa, rozstrzelanego przez hitlerowców w egzekucji ulicznej w końcu sierpnia 1944 roku, oraz Zofii z Zatorskich, byłej więźniarki obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, cudem uratowanej przez Międzynarodowy i Szwedzki Czerwony Krzyż, zmarłej w 1969 roku w Warszawie. Po ukończeniu Gimnazjum Pani Taniewskiej w Warszawie, podjęła w 1938 roku studia na Wydziale Botaniki na Uniwersytecie Warszawskim, przerwane po wybuchu II wojny światowej.
W okresie okupacji hitlerowskiej uczyła się gry na harfie w Konserwatorium Warszawskim, przemianowanym w tym czasie przez okupanta na Staatliche Musikschule. W okresie tym uczyła się również śpiewu solowego. Jako śpiewaczka sopranowa występowała po wojnie na koncertach i różnych uroczystościach w Płocku, gdzie w latach 1945-1949 mieszkała razem z mężem. Po wyjeździe z Płocka poświęciła się całkowicie sprawom rodziny i wychowaniu dzieci. Zmarła 26 sierpnia 2012 roku w Warszawie.