Koncert na obój i orkiestrę dętą
Koncert jest przekładem na orkiestrę dętą, dokonanym z wcześniej skomponowanej partytury symfonicznej (1982). Jest to utwór wirtuozowski, który oprócz cech popisowych solowego instrumentu zawiera także wszystkie elementy symfoniki z równomiernym podziałem funkcji między obój i orkiestrę. Kompozycja składająca się z trzech części jest oparta na prawie kontrastu. Część I (Moderato) z kadencją jest umiarkowanie szybka. Część II (Andante) jest powolna i śpiewna. Część III (Allegro) jest z kolei żywa i raczej wesoła.