Koncert na puzon i orkiestrÄ™ symfonicznÄ…
Utwór został skomponowany na zamówienie puzonisty Juliusza Pietrachowicza. Utwór składa się z trzech kontrastujących części. Część I (Moderato) nawiązuje do formy allegra sonatowego z dwiema grupami tematycznymi. Po ekspozycji następuje wirtuozowska kadencja solowego instrumentu, a po niej muzyka końcowa.
Część II (Adagio molto) jest jakby ariÄ… o budowie A-B-A’, o charakterze Å›piewnym i nastrojowym. Åšrodkowa część B kontrastuje z częściami skrajnymi pod wzglÄ™dem rytmicznym, agogicznym i energetycznym. Część III (Scherzando), w formie ronda o budowie A-B-A’-C-A”-B”, o zwiÄ…zkach tematycznych z kurpiowskÄ… muzykÄ… ludowÄ…, stosowanÄ… jednak w sposób indywidualny, tj. bez cytatów, ale w charakterze ludowym.
Jedynie temat C jest cytatem znanej pieśni kurpiowskiej A na kapuście zielone liście, którą intonuje solo puzon, później pojawia się w różnych zestawieniach polifonicznych (kanon między partią skrzypiec i trąbki). Część o charakterze wesołym i żywym, kończy się nietypowo tematem B.
Środki wyrazu artystycznego są umiarkowanie współczesne, ale wymagania stawiane wykonawcy są bardzo wysokie. Partia orkiestrowa jest często samodzielna i nie ogranicza się do roli akompaniamentu. Druga wersja utworu w transkrypcji na puzon i orkiestrę dętą powstała w 1974 roku - Koncert na puzon i orkiestrę dętą.