Kwintet fortepianowy

Utwór został napisany dla Warszawskiego Kwintetu Fortepianowego. Jest to utwór trzyczęściowy o formie zbliżonej do formy sonatowej. Poszczególne części są oparte na zasadzie kontrastu. Część I (Allegro ben moderato) jest swobodną formą allegra sonatowego – charakteryzuje się dualizmem tematycznym, przetworzeniem i repryzą.

Część II (Andante) ma spokojny charakter. W części tej każde powtórzenie tematu jest poddawane przeróżnym zmianom wariacyjnym, dotyczącym zarówno rytmu i instrumentacji, jak również melodyki. Część III (Con moto) jest żywa i pełna napięć. Utwór łączy w sobie osiągnięcia epok minionych i współczesne.

W utworze tym kompozytor zawarł syntezę takich środków formotwórczych, jak: melodyka, rytm, instrumentacja (kolorystyka), dynamika i agogika. Ze szczególnym upodobaniem posłużył się technikami polifonicznymi, stosując szeroko środki wariacyjne.

Partia fortepianu potraktowana wirtuozowsko koresponduje z kwartetem, przeciwstawia się lub interweniuje, a kiedy indziej włącza komplementarnie w tematykę całości.