Tryptyk na organy (Triptychon)
Utwór ten został skomponowany na prośbę organisty Józefa Serafina na koncert w Srebrnej Kaplicy w Innsbrucku. Z założenia utwór ten miał być napisany na organy bez pedału lub z bardzo ograniczonym użyciem pedału. Jest to utwór trzyczęściowy na tematy polskich pieśni kościelnych: Jezu Chryste, Panie miły (w cz. II) i Hejnał wszyscy zaśpiewajmy (w cz. III).
Część I (Introdukcja) ma formę zbliżoną do allegra sonatowego. Jest to część o charakterze żywym i z dualizmem tematycznym. Część II (Medytacja), w formie trzyczęściowej A-B-A, o charakterze spokojnym i medytacyjnym, nie jest pozbawiona również fragmentów ruchliwych i o wzmożonej energetyce. W zakończeniu tej części powraca muzyka medytacyjna.
Część III (Toccata) jest częścią pogodną i żywą. Podobnie jak część pierwsza jest bardzo wirtuozowska. W drugiej połowie tej części występuje w formie wariacyjnej staropolski chorał Hejnał wszyscy zaśpiewajmy. Jego drugie powtórzenie w basie strettuje się z czołowym tematem części I-szej utworu, który jest eksponowany na przemian w trzech głosach górnych.
W ten sposób cały cykl stanowi ideową i formalną całość. Ostatnie powtórzenie głównego tematu części trzeciej jest zarazem kodą utworu. Trzecia część utworu jest często wykonywana przez organistów samodzielnie, jako Toccata III.