10 pieśni na 4-głosowy chór mieszany a capella: Leciały guńsańki / Gospodarze, gospodynie / Kiedym jo ziłą ziónek zielóny / Chto chce / Siadoj Maryś na wóz / Gdzie sie wybziros panie Nichale? / Tańcujze dziwcyno / U jeziorecka / Oj, jegody, jegodziny / A na kapuście. Cykl ten powstał pod wpływem fascynacji Czytaj dalej →
10 pieśnina 4-głosowy chór mieszany a capella: Kaj zajada, to zajada / Na tym naszym groniu / Nie ma to takiej dziewczynie / Zakukała, zapłakała / Gwiazdeczki, gwiazdeczki / Czemużeś ty Maryś / Jechoł siedloczek / Chłopcy, chłopcy, co działacie / W polu stoi grusz / Za naszym polem. Cykl pieśni powstał pod wpływem Czytaj dalej →
Chorał I (6′), o formie wzorowanej na wielkich chorałach Jana Sebastiana Bacha i Cezara Francka, jest fantazją chorałową eksponującą znaną polską pieśń wielkanocną Przez Twoje Święte Zmartwychpowstanie. Z kolei Chorał II (9′) jest fantazją chorałową opartą na znanej ludowej polskiej pieśni religijnej Boże w dobroci. Obydwa utwory są adresowane do „wielkiej estrady”.
Najwcześniejsze kompozycje (miniatury) organowe kompozytora. Rękopis preludium w tempie Andante espressivo zaginął. Według kompozytora preludium to ukazało się w jednym ze zbiorków Feliksa Rączkowskiego. Z relacji kompozytora wiadomo jedynie, że był to utwór zbliżony fakturą i charakterem Czytaj dalej →
Są to dwa psalmy na głos wysoki z organami do tekstów w przekładzie poetyckim Leopolda Staffa. Obydwa psalmy zostały napisane na zamówienie Stanisława Moryty, na VIII Festiwal Organowy w Koszalinie. Są to psalmy Dawida : 141 Voce mea ad Dominum” i 150 Laudate Dominum. Muzyka zarówno w partii Czytaj dalej →
Utwór dedykowany Ariadnie Tugaj z Konserwatorium im. Rimskiego Korsakowa w Pietrozawodsku – Filii Konserwatorium Leningradzkiego. Zgodnie z obietnicą kompozytora miała być ona pierwszą wykonawczynią tej kompozycji i tak też się stało.
4 bagatele na fortepian dedykowane Julitcie Sleńdzińskiej. Znane też pod nazwą Bagatele.
Utwory przeznaczone dla dzieci.
Etiudy zostały skomponowane do celów pedagogicznych. Wszystkie etiudy są utworami jednoczęściowymi, ale o budowie wewnętrznej z tendencją do trzyczęściowości A-B-A. Charakteryzują się szerokozakresową melodyką. Każda z nich jest zakończona kodą o charakterze wirtuozowskim. Etiuda Czytaj dalej →
Poszczególne części utworu kontrastują ze sobą pod względem charakteru, treści i faktury, dając pole do popisu obu instrumentom, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości technicznych i wyrazowych klarnetu.
Są to 4 nastęujące utwory na fortepian dla dzieci: Marsz kurpiowski / Kłopoty kurpianki / Taniec kurpiowski / Taneczny korowód. Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych. Poszczególne utwory są jednoczęściowe. Trzeci utwór pt. Taniec kurpiowski w swej najwcześniejszej formie miał nazwę Zabawa kurpiowska.
Cztery pieśni kurpiowskie na 4-głosowy chór męski a capella. Pieśni te stanowią opracowanie na chór męski wcześniejszych ich wersji: Gdzie sie wybziros panie Nichale? / Pocóżeście przyjechali moi mili goście / Pocóżeście kawalirzy przyszli / Przyśliźwa tu przyśli, to nas przyzitojta.
Nie ma zbyt wiele informacji na temat tych utworów. Wiadomo, że jest to pięć oddzielnych etiud na fortepian, każda trwająca dwie minuty. Wszystkie zostały skomponowane do celów edukacyjnych dla szkół muzycznych pierwszego stopnia.
Cykl pięciu pieśni do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na głos wysoki z fortepianem.
Za utwór ten kompozytor otrzymał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej III stopnia w dniu 12.10.1974 roku.
Pieśń chóralna na 3 głosy równe do słów Marii Konopnickiej. Kompozycja została napisana na potrzeby dziecięcego chóru szkolnego prowadzonego przez Zbigniewa Soję w PPSM Nr 1 w Warszawie przy ulicy Miodowej Pieśń w tempie mazurka do słów Marii Konopnickiej.
Muzyka do filmu krótkometrażowego. Oświatowy film barwny o sztuce, wyprodukowany w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi. Film informuje o zagadnieniach teorii malarstwa, środkach wyrazu i rozwoju formy. Zawiera przekrój historii malarstwa od gotyku do XX wieku. Reżyseria i Czytaj dalej →
Pieśń na chór męski a capella. O kompozycji tej wspomniał redaktor Eugeniusz Ratajczyk, w wywiadzie z kompozytorem przeprowadzonym z okazji 80-ych urodzin kompozytora, w audycji radiowej z cyklu „Radiowy miesięcznik muzyczny”, nadanej 25.11.1996 roku o godz. 23:05 w programie I Polskiego Radia. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany dla Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej Karola Teutscha w Warszawie, Jest to kompozycja dwuczęściowa, w której kompozytor nawiązuje do, traktowanej z dużą swobodą, tradycyjnej formy sonatowej. I część (Adagio) jest powolna, kontemplacyjna i nastrojowa, Czytaj dalej →
Pieśń eucharystyczna na głos wysoki i organy do tekstu liturgicznego św. Tomasza z Akwinu. Maria Wacholc w artykule Koncert w archikatedrze warszawskiej (Słowo Powszechne z 1.10.1992 r.), tak napisała o tej kompozycji: „W dalszej części koncertu, złożonej z utworów na głos i organy, wykonana została pieśń Czytaj dalej →
Utwór w formie ronda.
Pieśń wielkanocna w opracowaniu na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów: „Alleluja, Jezus żyje, już Go więcej grób nie kryje, w którym trzy dni spoczywał. Alleluja, przezwyciężył Jezus czarta, który więził nas w tej haniebnej niewoli.”
Peśń na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów : „Alleluja, przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal (w nich) ogień swojej miłości, alleluja.”
Jednoczęściowy utwór na na wiolonczelę i organy.
Utwór na skrzypce i fortepian, skomponowany w grudniu 1955 roku w Sobieszowie k. Jeleniej Góry, podczas pobytu w Domu Pracy Twórczej ZAIKS. Jest to utwór jednoczęściowy bez nazwy. Jako nazwę przyjęto tempo utworu w zapisie włoskim.
Utwór na skrzypce i fortepian, skomponowany w celach pedagogicznych dla 4-tego i 5-tego roku nauki gry na skrzypcach. Został ukończony 20 listopada 1954 roku. Poszczególne wariacje utworu zostały poświęcone innym problemom technicznym, występującym podczas nauki gry na skrzypcach.
Utwór został skomponowany na zamówienie Rozgłośni Polskiego Radia w Łodzi, na prośbę dyr. Henryka Debicha.
Ta jednoczęściowa kompozycja została skomponowana z myślą o wnuczce Katarzynie i synu Arturze. Im też została dedykowana.
Utwór powstał na prośbę organisty Mirosława Pietkiewicza. Jest to kompozycja jednoczęściowa o charakterze elegijnym zawierająca, obok głębokich treści muzycznych, również elementy wirtuozowskie w wiodącej partii skrzypiec. Organy spełniając funkcję towarzyszenia, mają jednak również partie samodzielne lub dialogujące.
Muzyka do sztuki teatralnej, dramatu satyrycznego w 3 aktach w przekładzie Tadeusza Żeromskiego i w reżyserii Romana Sykały. Premiera miaa miejsce 17.02.1957 roku w Teatrze Dramatycznym (Teatrze Polskim) w Poznaniu.
Muzyka do sztuki teatralnej Angelo tyran Padwy (Angelo, tyran de Padoue) wg Wiktora Hugo. Tragedia w 3 aktach w przekładzie Mariana Żurawka i w reżyserii Zbigniewa Koczanowicza. Premiera odbyła się 20.02.1960 roku w Teatrze Powszechnym w Łodzi.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy o melodyce figuracyjnej, skali całotonowej i o zmiennym metrum zawierający ugrupowania rytmiczne-triole, swobodne następstwa oraz przesunięcia współbrzmień i akordów bez modulacji.
Utwór jednoczęściowy będący transkrypcja na fortepian Arii na altówkę i organy.
Jednoczęściowy utwór powstały na zamówienie Conversatorium Organowego w Legnicy. Również w transkrypcji na fortepian pod nazwą Aria na altówkę i fortepian.
Utwór został skomponowany dla chórów legnickich szkół muzycznych II stopnia, na Conversatorium Organowe w Legnicy w 1991 r. Utwór jednoczęściowy do łacińskiego tekstu religijnego. W utworze zostały zastosowane najprostsze środki techniczne, aby mógł być wykonywany przez chóry szkolne. Druga wersja utworu powstała w 1996 roku na chór mieszany, skrzypce, wiolonczelę i organy.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany, skrzypce I i II, wiolonczelę oraz organy. Jest to utwór jednoczęściowy do łacińskiego tekstu religijnego. Pierwotna wersja to Ave Maria – na 4-głosowy chór mieszany i organy – powstała w 1991 roku.
Utwór ten na 4-głosowy chór mieszany a capella, został skomponowany z inspiracji sekcji muzykologii Akademii Teologii Katolickiej, na jubileusz X-lecia istnienia Chóru ATK. W pieśni o budowie wewnętrznej A-B-C został wykorzystany łaciński tekst antyfony maryjnej, śpiewanej w completorium w okresie Czytaj dalej →
Transkrypcja „Ave verum corpus” na 3 fortepiany została napisana na prośbę prof. Reginy Smendzianki, Kierownik II Katedry Fortepianu Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, i tej katedrze ofiarowana. W oryginale utwór „Ave verum corpus D-dur” (KV 618) Wolfganga Amadeusa Mozarta jest motetem na 4-głosowy chór mieszany, instrumenty smyczkowe i organy.
Balet w 2 aktach i 3 obrazach, według libretta Ireny Turskiej, jest osnuty na popularnym w baśniach polskich wątku o pięknej księżniczce, która, zaklęta przez złego czarownika w złotą kaczkę, błąka się do dziś w tajemniczych podziemiach zamku Ostrogskich na warszawskiej Tamce. Muzyka o charakterze Czytaj dalej →
Pieśń chóralna na 3-głosowy chór dziecięcy a capella do słów Krzysztofa Zuchory, skomponowana na zamówienie Państwowych Zakładów Wydawnictw Szkolnych, do Przewodnika dla prowadzącego chór w szkole podstawowej. Jest to utwór przeznaczony dla sprawnego chóru amatorskiego.
Jednoczęściowa pieśń na głos z fortepianem, skomponowana pod pseudonimem „Sosna”.
Muzyka do przedstawienia lalkowego, tragedii w pięciu aktach wg Juliusza Słowackiego w reżyserii Henryka Ryla. Premiera miała miejsce 15.07.1957 roku w Teatrze Lalek Arlekin w Łodzi.
Jest to opracowanie znanej kolędy na organy.
Akompaniament organowy do pieśni opublikowany w Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.
Jest to mała kantata na 5 głosów solowych, chór i orkiestrę kameralną do słów bajki La Fontaine’a, w przekładzie Władysława Noskowskiego. Została ona skomponowana dla zespołu „Capella Bydgostiensis”, etatowego zespołu Filharmonii Pomorskiej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci.
Utwór został skomponowany dla Warszawskiego Kwartetu Puzonowego Stanisława Pierożka. Jest to utwór na tematy polskich pieśni kościelnych.
Akompaniament organowy do pieśni Chwała i dziękczynienie wydany w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.
Akompaniament organowy do pieśni Chwała i dziękczynienie wydany w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.
Ciaccona na skrzypce i smyczki jest transkrypcją Ciaccony z II Partity d-moll Jana Sebastiana Bacha (BWV 1004), wykonaną na zamówienie Tadeusza Ochlewskiego, kierownika orkiestry kameralnej „Con moto ma cantabile”. W oryginale jest to utwór na skrzypce solo. Tadeusz Paciorkiewicz dokonał transkrypcji Czytaj dalej →
Utwór składa się z 5 pieśni na sopran i fortepian do słów Włodzimierza Słobodnika. Charakteryzuje się jednolitością muzyki i tekstu oraz adekwatnością faktury względem możliwości technicznych zastosowanego aparatu wykonawczego, przyczyniających się do komunikatywności każdej z pięciu pieśni dzieła. Druga wersja utworu powstała w 1967 roku w transkrypcji na sopran i orkiestrę.
Jest to 5 pieśni na sopran i orkiestrę do słów Włodzimierza Słobodnika. Utwór charakteryzuje się jednolitością muzyki i tekstu oraz adekwatnością faktury względem możliwości technicznych zastosowanego aparatu wykonawczego, przyczyniających się do komunikatywności każdej z pięciu pieśni dzieła. Pierwotnie utwór został skomponowany na sopran i fortepian (1961).
Akompaniament fortepianowy do melodii Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela (akompaniament) i ucznia (melodia) w celu ćwiczenia aparatu gry. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Akompaniament fortepianowy do melodii Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela (akompaniament) i ucznia (melodia) w celu ćwiczenia aparatu gry. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany przez kompozytora z okazji 30-lecia jego pracy kompozytorskiej i pedagogicznej. Pierwowzorem utworu jest Sonatina na fagot i fortepian napisana w 1953 roku.
Obydwie fugi z Contrapunctus XVIII, Die Kunst der Fuge (BWV 1080) Jana Sebastiana Bacha, w oryginale zostały napisane na 2 klawesyny. Tadeusz Paciorkiewicz dokonał transkrypcji utworu na kwartet smyczkowy.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella, skomponowana do słów i melodii kurpiowskiej, zaczerpniętej ze zbioru Kurpik. Utwór powstał w Płocku w końcu lat czterdziestych XX wieku. Druga wersja utworu powstała w transkrypcji na sopran z fortepianem w 1950 roku.
Pieśń na sopran z fortepianem. Kompozycja w tym układzie wykonawczym została skomponowana dla śpiewaczki Lidii Skowron, żony prof. Franciszka Wesołowskiego. Utwór został skomponowany w Łodzi do słów i melodii kurpiowskiej. Jest to druga wersja kompozycji Cyraneczka – na 4-głosowy chór mieszany a capella.
Pieśń na sopran, chór i małą orkiestrę do słów ludowych z regionu śląskiego. Utwór przeznaczony dla zespołów amatorskich.
Jest to mała kantata na chór i orkiestrę, skomponowana na prośbę Łódzkiego Związku Śpiewaczego. Utwór jest prostym w fakturze opracowaniem folkloru robotniczego, adresowanego do chórów amatorskich.
Nazwa utworu nawiązuje do nazwy ulicy Czerwonej w Łodzi, przy której znajdowała się od połowy XIX wieku farbiarnia Langego, później Geyera. Farbiarnia ta wylewała popłuczyny na bruk ulicy, które pod wpływem barwnika, zwanego czerwienią turecką, były koloru czerwonego. Z tego powodu ulicę nazwano Czerwoną. Skanalizowano ją dopiero w 1937 roku. Nazwa pozostała. Słowa pieśni powstały prawdopodobnie w 1932 roku podczas strajku włókniarzy łódzkich.
Utwór został skomponowany na zamówienie Andrzeja Wróbla, kierownika zespołu „Camerata Vistula”. Utwór ten, składający się z dwóch części – Allegretto i Comodo – został skomponowany na dwa klasyczne zespoły: kwintet smyczkowy i kwintet dęty. Obydwa zespoły dialogują ze sobą, bądź też łączą się, wypowiadając Czytaj dalej →
Utwór na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy o częstych zmianach dynamiki od piano przez mezzoforte do forte i piano. Zgodnie z tytułem w utworze występuje nieustanne dialogowanie pomiędzy prawą i lewą ręką.
Utwór powstał w ramach planu kompozytora obejmującego napisanie cyklu dzieł na instrumenty dęte, solowe i kameralne, w wyniku współpracy z Katedrą Instrumentów Dętych PWSM w Warszawie. Utwór w częściach skrajnych jest żywy, pogodny, a nawet żartobliwy. W części środkowej zaś śpiewny (quasi arioso) i nieco Czytaj dalej →
Utwór znany również jako Divertimento na klarnet i smyczki. Utwór powstał w ramach planu kompozytora obejmującego napisanie cyklu dzieł na instrumenty dęte, solowe i kameralne, w wyniku współpracy z Katedrą Instrumentów Dętych PWSM w Warszawie. Utwór w częściach skrajnych żywy, pogodny, a nawet Czytaj dalej →
Motet na 4 głosy męskie a capella. Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka organisty nr 1(5) w 1958 roku.
Muzyka do sztuki teatralnej Droga do Rzymu autorstwa Roberta Emmeta Sherwooda. Sztuka w 3 aktach w przekładzie Wacławy Komarnickiej i Krystyny Tarnowskiej w reżyserii Romana Sykały. Premiera miała miejsce 17.03.1962 roku w Teatrze Powszechnym w Łodzi.
Utwór dedykowany synowi Arturowi Paciorkiewiczowi. Pierwotnie utwór został skomponowany na klarnet i fortepian (1973), jako Duet koncertujący na klarnet i fortepian.
Utwór został skomponowany na prośbę klarnecisty profesora Ludwika Kurkiewicza. Druga wersja utworu powstała w 1974 roku jako Duet koncertujący na altówkę i fortepian.
Utwór został skomponowany w wyniku zapotrzebowania koncertujących organistów na dzieło muzyczne na organy z fortepianem. Jest to duet o bardzo rzadko stosowanym zestawie instrumentów, w którym organy, a nie fortepian pełnią rolę wiodącą. Forma utworu jest czymś pośrednim między Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany na prośbę klarnecisty profesora Ludwika Kurkiewicza.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór dwuczęściowy, zróżnicowany pod kątem dynamiki artykulacji dźwięków, wprowadzający zjawisko dwóch fermat w jednym takcie.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Tamary Gabbe. Przedstawienie wyreżyseriowane przez Henryka Ryla. Premiera miała miejsce 1.06.1952 roku w Teatrze Lalek Arlekin w Łodzi.
Utwór na trąbkę i smyczki. Jest to instrumentalna wersja utworu Muzyka na mezzosopran i smyczki (1966).
Utwór na obój i orkiestrę smyczkową. Kompozycja jest instrumentalną wersją utworu Muzyka na mezzosopran i smyczki (1966)
Jednoczęściowy utwór na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych dla szkół muzycznych I-go stopnia.
Etiuda na fortepian dla dzieci.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla szkół muzycznych I-go stopnia. Utwór jednoczęściowy przeznaczony do ćwiczenia techniki, przez podejmowanie na przemian szybkiego tematu raz w prawej raz w lewej ręce.
Jest to kompozycja na organy. Została napisana z okazji Milenium Chrztu Polski. Jest to utwór o charakterze wirtuozowskim w formie swobodnych wariacji chorałowych na temat najstarszej pieśni polskiej Bogurodzica Dziewica. Utwór zawiera wiele problemów wirtuozowskich i interpretacyjnych. Ze względu na Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany pod kątem potrzeb estradowych z uwzględnieniem elementów popisowych i wirtuozowskich.
Utwór na wielką orkiestrę dętą, skomponowany na zamówienie prof. Arnolda Rezlera (1909-2000), kierownika artystycznego Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Utwór jest swobodnym potraktowaniem formy sonatowej i opiera się na znanych tematach pieśni żołnierskich. Harmonika, podobnie jak i melodyka Fantazji jest Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Akompaniament organowy do kolędy. Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka organisty nr 4(4) na stronie 3 w grudniu 1957 roku.
Kolęda została opracowana na skrzypce i dwie altówki z myślą o wnuczce Katarzynie, synu Arturze i synowej Marii.
Pieśń na głos z fortepianem do słów kompozytora. Tadeusz dedykował ją swojej narzeczonej – Zofii Wiaczkis.
Pieśń na sopran z fortepianem.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella. Utwór został skomponowany na potrzeby prowadzonych przez kompozytora chórów amatorskich. Jesto pieśń zwrotkowa będąca opracowaniem melodii ludowej z regionu mazowieckiego. Faktura pieśni odznacza się techniką imitacyjną, w której ten sam przewodni Czytaj dalej →
Hymn został skomponowany w wyniku starań Tadeusza Chrostowskiego, członka zarządu Towarzystwa Naukowego Płockiego. Jest to jednoczęściowy utwór do słów Jana Chojnackiego, na chór i orkiestrę. Dla ułatwienia chór śpiewa jedną linię melodyczną. Druga wersja utworu w transkrypcji na chór męski i fortepian.
Hymn został skomponowany w wyniku starań Tadeusza Chrostowskiego, członka zarządu Towarzystwa Naukowego Płockiego. Utwór na chór męski i fortepian do słów Jana Chojnackiego. Utwór istnieje też w transkrypcji na chór i orkiestrę.
Utwór został napisany z inspiracji syna kompozytora, Artura Paciorkiewicza. Jest to utwór cykliczny, czteroczęściowy, w zamierzeniu kompozytora dający wykonawcy okazję do bogatej w treści muzyczne wypowiedzi, na bazie znakomitego warsztatu wirtuozowskiego. Poszczególne części zostały skomponowane Czytaj dalej →
Jest to suita na orkiestrę smyczkową. Utwór został skomponowany na prośbę Henryka Debicha, dla Orkiestry Polskiego Radia w Łodzi.
Utwór ten został skomponowany na zamówienie harfistki prof. Janiny Rzeszewicz, która wprowadziła go do repertuaru pedagogicznego wyższych szkół muzycznych w Łodzi i Warszawie. Jest to utwór solowy o formie nieskomplikowanej, zbliżonej do ronda. Środki melodyczne i harmoniczne raczej diatoniczne, Czytaj dalej →
Jest to jednoczęściowy utwór na organy, lecz o trzyczęściowej budowie wewnętrznej. Pierwsza część o fakturze homofonicznej, druga w formie fugata, trzecia zaś w formie inwersji w stosunku do części pierwszej. Kompozycja została wydana przez PWM w 1977 roku razem z Postludium na organy (1969).
Utwór został skomponowany z okazji poświęcenia w dniu 6 maja 1989 roku nowych organów w kościele św. Zygmunta na Bielanach w Warszawie. Jest on dedykowany Andrzejowi Chorosińskiemu. Jest to utwór jednoczęściowy o swobodnej formie i trzyczęściowej strukturze oraz melodyce i harmonice napisanej techniką w rozszerzonej tonalności. W utworze dominuje technika polifoniczna.
Utwór został skomponowany z okazji poświęcenia nowych organów w Kościele Akademickim Św. Anny w Warszawie, które miało miejsce w dniu 17.05.1992 roku. Organy te były darem Kościoła Austriackiego z okazji 300-lecia wiktorii wiedeńskiej. Z prośbą o skomponowanie tego utworu zwrócił się do kompozytora ks. Zygmunt Malacki, Rektor Kościoła.
Motet na 4-głosowy chór mieszany a capella dedykowany i skomponowany na zamówienie Warszawskiego Chóru Międzyuczelnianego w Warszawie. Utwór o budowie wewnętrznej A-B-A’ został skomponowany do tekstów liturgicznych, zaczerpniętych z Mszału Rzymskiego, z przeznaczeniem na XIV niedzielę po Zielonych Świątkach.
Pieśń eucharystyczna na głos i organy.
Pieśń na sopran z fortepianem, skomponowana w czerwcu 1945 roku w Płocku. Utwór jednoczęściowy do słów melodii z Podhala.
Muzyka do przedstawienia lalkowego autorstwa G. Landau.
Pieśń eucharystyczna na głos wysoki i organy do tekstu liturgicznego.
Pieśń eucharystyczna na głos i organy. Znana również jako Już gości Chrystus.
Jest to kadencja do Koncertu d-moll nr 2 (RV 394) Antonia Vivaldiego – na violę d’amore. Utwór został skomponowany na prośbę altowiolisty Artura Paciorkiewicza, syna kompozytora. Kadencja została wkomponowana w część Allegro koncertu.
Jest to kadencja do Koncertu d-moll nr 2 (RV 394) Antonia Vivaldiego – na violę d’amore. Utwór został skomponowany na prośbę altowiolisty Artura Paciorkiewicza, syna kompozytora. Kadencja została wkomponowana w część Allegro koncertu.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy, przygotowujący ucznia do myślenia polifonicznego.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Data powstania jest trudna do ustalenia. Wiadomo jednak, że utwór powstał między rokiem 1967, a 1977. Utwór wcześniej zatytułowany Kotki, został wydany ostatecznie pod nazwą Kaprys.
Jednoczęściowy utwór na klarnet solo.
Muzyka do przedstawienia lalkowego M. Szurinowej.
Jednoczęściowa pieśń na chór mieszany a capella do słów Alojzego Felińskiego. Utwór ten stanowi również drugą część kantaty Śpiewy o Warszawie w wersjach na chór męski i organy oraz na chór męski i orkiestrę symfoniczną skomponowane w 1980 roku.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Wstępnie utwór został nazwany Etiuda.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian. Utwór jednoczęściowy przemawiający do wyobraźni dziecka przez naśladowanie odgłosów poruszającego się pociągu. Utwór ten został w 1988 zaaranżowany na cztery ręce: Kolej – na cztery ręce na fortepian.
Jest to utwór na cztery ręce na fortepian dla dzieci skomponowany do celów pedagogicznych na prośbę prof. Krystyny Boczkowskiej, na popis szkolny wnuczka Wojtka i jego kolegi Filipa. Utwór jednoczęściowy przemawiający do wyobraźni dziecka przez naśladowanie odgłosów poruszającego się pociągu. Jest to druga wersja utworu z 1970 roku o tym samym tytule – Kolej.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych. Utwór jednoczęściowy o budowie wewnętrznej A-B-A-C.
Jednoczęściowy utwór na skrzypce i fortepian, skomponowany do celów pedagogicznych.
Pieśń na 2-głosowy chór równy. Utwór powstał też w transkrypcji na 3-głosowy chór mieszany oraz na 4-głosowy chór mieszany.
W kwestii autorstwa słów tej pieśni istnieją rozbieżności. Jedne źródła podają, ,że słowa napisał w 1903 roku Romuald Minkiewicz (1978-1944), polski poeta, literat i znany biolog. Inne, że autor jest nieznany i że pieśń powstała w 1908 roku w więzieniu w Zamku Lubelskim.
Jednoczęściowa pieśń na 3-głosowy chór mieszany. Utwór powstał też w transkrypcji na 2 głosy równe oraz na 4-głosowy chór mieszany.
W kwestii autorstwa słów tej pieśni istnieją rozbieżności. Jedne źródła podają, ,że słowa napisał w 1903 roku Romuald Minkiewicz (1978-1944), polski poeta, literat i znany biolog. Inne, że autor jest nieznany i że pieśń powstała w 1908 roku w więzieniu w Zamku Lubelskim.
Jednoczęściowa pieśń na 4-głosowy chór mieszany. Utwór powstał też w transkrypcji na 2 głosy równe oraz na 3-głosowy chór mieszany.
W kwestii autorstwa słów tej pieśni istnieją rozbieżności. Jedne źródła podają, ,że słowa napisał w 1903 roku Romuald Minkiewicz (1978-1944), polski poeta, literat i znany biolog. Inne, że autor jest nieznany i że pieśń powstała w 1908 roku w więzieniu w Zamku Lubelskim.
Utwór skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian.
Utwór skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian.
Kompozycja do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian.
Utwór skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian.
Jest to kompozycja na 5-głosowy chór mieszany a capella. Jest to wstępny szkic początku pieśni (9 taktów) o słowach nieznanych.
Koncert barokowy na klawesyn i orkiestrę kameralną został skomponowany na zamówienie pianistki i klawesynistki Julitty Sleńdzińskiej. Forma utworu odbiega w znacznym stopniu od schematu ustalonego przez klasyków i przypomina raczej wcześniejsze concerti grossi. W utworze tym Czytaj dalej →
Dzieło zostało napisane ze specjalnym uwzględnieniem przeznaczenia pedagogicznego, dla wypełnienia luki między wielkimi wirtuozowskimi koncertami przeszłości, a koncertami nowoczesnymi, często zbyt indywidualistycznymi. Utwór z polskimi elementami ludowymi o klasycznej formie koncertu. Czytaj dalej →
II Koncert fortepianowy został skomponowany specjalnie dla znanego polskiego pianisty, Władysława Kędry, który wykonywał go z dużym powodzeniem podczas licznych koncertów w kraju i za granicą. Utwór w formie trzyczęściowego klasycznego koncertu fortepianowego, zawierający wiele trudności technicznych, wprowadzonych Czytaj dalej →
Utwór znany również jako Koncert altówkowy. Utwór został skomponowany dla syna kompozytora, altowiolisty Artura Paciorkiewicza. Jest to utwór wirtuozowski, o zwartej trzyczęściowej strukturze, z zamierzenia kompozytora pogodny i daleki od pesymizmu oraz pozamuzycznych obciążeń. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany dla altowiolisty Artura Paciorkiewicza, syna kompozytora, i organisty Joachima Grubicha.
Koncert powstał na zamówienie skrzypków Bogusława i Krzysztofa Bruczkowskich. Im też jest dedykowany. Jest to kompozycja trzyczęściowa bez kadencji solistycznych o fakturze bardzo wirtuozowskiej, dająca możliwości pokazania mistrzostwa obu solistów w różnorodnych partiach i zestawieniach instrumentalnych. Czytaj dalej →
Kompozycja powstała na zamówienie harfistki Ariadny Tugaj z Konserwatorium im. Rimskiego Korsakowa w Pietrozawodsku – Filii Konserwatorium Leningradzkiego. Utwór składa się z trzech części: Allegro non troppo, Lento i Giocoso. Pod względem formalnym nie odbiega od wcześniej ustalonej postaci Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany na prośbę oboisty Jerzego Kotyczki. Jest to utwór wirtuozowski, który oprócz cech popisowych solowego instrumentu zawiera także wszystkie elementy symfoniki z równomiernym podziałem funkcji między obój i orkiestrę. Kompozycja składająca się z trzech części jest Czytaj dalej →
Koncert jest przekładem na orkiestrę dętą, dokonanym z wcześniej skomponowanej partytury symfonicznej (1982). Jest to utwór wirtuozowski, który oprócz cech popisowych solowego instrumentu zawiera także wszystkie elementy symfoniki z równomiernym podziałem funkcji między obój i Czytaj dalej →
Znany również jako Koncert organowy II. Kompozycja powstała na zamówienie Conversatorium Organowego w Legnicy Kompozytor dopuszcza również wykonanie tego koncertu z kwintetem smyczkowym, zamiast orkiestrą. Forma utworu nawiązuje do najlepszych wzorów koncertu solowego z orkiestrą. Środki formotwórcze umiarkowanie współczesne.
Utwór powstał w związku z jubileuszowym koncertem, zorganizowanym w PWSM w Warszawie, z okazji 30-lecia pracy kompozytorskiej i pedagogicznej. Utwór składa się z trzech kontrastujących części. Część I (Moderato) nawiązuje do formy allegra sonatowego z dwiema grupami tematycznymi. Po ekspozycji następuje wirtuozowska Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany na zamówienie puzonisty Juliusza Pietrachowicza. Utwór składa się z trzech kontrastujących części. Część I (Moderato) nawiązuje do formy allegra sonatowego z dwiema grupami tematycznymi. Po ekspozycji następuje wirtuozowska kadencja solowego instrumentu, a po niej muzyka końcowa. Czytaj dalej →
Utwór popisowy dla solisty z samodzielną partią orkiestrową. W części I wirtuozowska kadencja dla trąbki.
Utwór powstał na zamówienie wiolonczelisty Andrzeja Wróbla. Jest to trzyczęściowa kompozycja, w której poszczególne części: Moderato, Andante i Comodo kontrastują ze sobą treścią i nastrojem. Zostało to osiągnięte przez zastosowanie zróżnicowanych środków formotwórczych: melodyki, rytmu, harmonii Czytaj dalej →
Pierwowzorem utworu jest Duet koncertujący na organy i fortepian (1962). Druga wersja utworu powstała jako transkrypcja na orkiestrę dętą – Koncert organowy I – na organy i orkiestrę dętą w 1975 roku.
Utwór ten w wersji na orkiestrę dętą powstał w związku z koncertem dedykowanym kadrze i rodzinom Garnizonu miasta stołecznego Warszawy, który odbył się 5.04.1976 roku w Sali Koncertowej PWSM w Warszawie. Wcześniejsza wersja utworu, jako Koncert organowy I – na organy i orkiestrę powstała w 1967 roku.
Utwór został skomponowany dla skrzypaczki Wandy Wiłkomirskiej. Jest to utwór o formie klasycznej, składający się z trzech części: allegra sonatowego z popisową kadencją, śpiewnej części II o budowie A-B-A i motorycznej części III w formie ronda. Zastosowane środki są umiarkowanie współczesne. Choć soliście nie brak okazji do efektownego Czytaj dalej →
Jest to kompozycja niedokończona na fortepian dla dzieci skomponowana do celów pedagogicznych.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to kompozycja niedokończona.
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej. Jest to jednoczęściowy utwór skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian. Wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 r. przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy o formie tanecznej w tempie krakowiaka, służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy w tempie krakowiaka.
Utwór na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy w formie ronda, skoczny, o charakterze krakowiaka, z częstymi zmianami prowadzenia melodii raz w prawej, raz w lewej ręce. Początkowo utwór miał nazwy Taniec Arlekina oraz Taniec polski i był o 10 taktów dłuższy.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy przemawiający do wyobraźni dziecka, przez naśladowanie dzwonków sań jadących w kuligu.
Utwór ma konstrukcję trzyczęściową. W części I krótki, powolny wstęp Larghetto przechodzi we właściwe allegro sonatowe (Allegro ben moderato), z energicznym, a nawet gwałtownym tematem pierwszym i lirycznym, śpiewnym tematem drugim. Obydwa tematy przeprowadzone są przez wszystkie Czytaj dalej →
Utwór powstał na prośbę Kwartetu Varsovia i jemu został dedykowany. Życzeniem poszczególnych członków zespołu było, aby utwór uwzględniał ich osobiste możliwości i upodobania. Forma utworu nawiązuje do postaci uprawianej przez klasyków wiedeńskich, romantyków oraz Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany dla flecistki Elżbiety Gajewskiej i Kwartetu Wilanowskiego już w 1974 roku. Z powodu zmiany składu kwartetu nie został ukończony i w formie ogólnie nakreślonego szkicu czekał na dokończenie aż do 1988 roku. Jest to utwór trzyczęściowy o formie sonatowej. Części Czytaj dalej →
Utwór został napisany dla Warszawskiego Kwintetu Fortepianowego. Jest to utwór trzyczęściowy o formie zbliżonej do formy sonatowej. Poszczególne części są oparte na zasadzie kontrastu. Część I (Allegro ben moderato) jest swobodną formą allegra sonatowego – charakteryzuje się dualizmem tematycznym, Czytaj dalej →
Utwór ten to kwintet na instrumenty dęte: flet, obój, klarnet, róg i fagot, znany też jako Kwintet na 5 instrumentów dętych. Utwór dedykowany profesorowi Kazimierzowi Sikorskiemu.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian. Utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela (akompaniament) i ucznia (melodia). Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 r. przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian. Utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela (akompaniament) i ucznia (melodia). Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 r. przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Utwór ten to dialogi na organy i harfę. Został on skomponowany na zamówienie Conversatorium Organowego w Legnicy.
Muzyka do sztuki teatralnej Włodzimierza Majakowskiego. Jest to dramat w 6 obrazach, z cyrkiem i fajerwerkiem w przekładzie Artura Sandauera i w reżyserii Kazimierza Dejmka. Premiera odbyła się 11.12.1954 roku w Teatrze Nowym w Łodzi.
Pieśń na sopran z fortepianem do słów ludowych z regionu kurpiowskiego. We wcześniejszej wersji, jako I część Pieśni kurpiowskich, na 4-głosowy chór mieszany a capella.
Utwór na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Jerzego Zaborowskiego. Przedstawienie o tym, że serce, odwaga i rozum pozwala nawet słabej dziewczynie potężnego olbrzyma pokonać. Zły Olbrzym, duch śląskich gór, władca Karkonoszy skradł ludziom cudowne, księżycowe rzepki, a następnie porwał młodą dziewczynę Czytaj dalej →
Opera radiowa w jednym akcie znana też jako Ligea, skomponowana do libretta Zbigniewa Kopalki, wg tekstów Herodota i Archilocha. Ukazuje ona złowrogie następstwa zazdrości bogini Afrodyty, o czułego na boskie i kobiece wdzięki Zeusa. Młoda bohaterka utworu, królowa Ligeja, swoją pięknością Czytaj dalej →
Muzyka do filmu krótkometrażowego. Jest to film czarno-biały, wyprodukowany w Studiu Filmów Kukiełkowych w Łodzi. Głodny lis tak długo wychwalał domniemane piękno głosu kruka, aż ten otworzył dziób i wypuścił ser, na który czekał pochlebca. Reżyseria i scenariusz – Zenon Wasilewski; zdjęcia – Zygmunt Kamiński.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella, dedykowana dyrygentowi księdzu Kazimierzowi Szymonikowi i jego chórowi ATK w Warszawie. Jest to utwór religijny, jednoczęściowy, w formie litanii do słów ks. Jana Twardowskiego. Modlitewny i błagalny ton, tak charakterystyczny dla tego gatunku, kompozytor uzyskał stosując tekst mówiony obok śpiewanego.
Jednoczęściowa pieśń na 2-głosowy chór mieszany do słów pieśni rewolucyjnej z 1909 roku. Również w transkrypcji na 3-głosowy chór mieszany oraz na 4-głosowy chór mieszany.
Pieśń do słów nieznanego autora z 1909 roku. W tekście tej pieśni zostały utrwalone wydarzenia z 1905 roku, gdy po strajkach zapoczątkowanych w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego, z pracy odeszło ok. dziesięciu tysięcy robotników. Kolejne strajki przerodziły się w zamieszki, w wyniku których zginęło lub zostało rannych ok. dwóch tysięcy manifestantów.
Jednoczęściowa pieśń na 3-głosowy chór mieszany do słów pieśni rewolucyjnej z 1909 roku. Również w transkrypcji na 2-głosowy chór mieszany oraz na 4-głosowy chór mieszany.
Pieśń do słów nieznanego autora z 1909 roku. W tekście tej pieśni zostały utrwalone wydarzenia z 1905 roku, gdy po strajkach zapoczątkowanych w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego, z pracy odeszło ok. dziesięciu tysięcy robotników. Kolejne strajki przerodziły się w zamieszki, w wyniku których zginęło lub zostało rannych ok. dwóch tysięcy manifestantów.
Jednoczęściowa pieśń na 4-głosowy chór mieszany do słów pieśni rewolucyjnej z 1909 roku. Również w transkrypcji na 2-głosowy chór mieszany oraz na 3-głosowy chór mieszany.
Pieśń do słów nieznanego autora z 1909 roku. W tekście tej pieśni zostały utrwalone wydarzenia z 1905 roku, gdy po strajkach zapoczątkowanych w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego, z pracy odeszło ok. dziesięciu tysięcy robotników. Kolejne strajki przerodziły się w zamieszki, w wyniku których zginęło lub zostało rannych ok. dwóch tysięcy manifestantów.
Utwór ten znany też jest pod nazwą Kwartet na cztery waltornie. Utwór został skomponowany w marcu 1971 roku. W dniu 12.10.1974 roku za utwór ten kompozytor uzyskał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej III stopnia.
Utwór został skomponowany z myślą o wzbogaceniu polskiej literatury organowej tak estradowej, jak i pedagogicznej. Utwór jest miniaturą organową, dyptykiem o zamkniętej formie, w której kompozytor zastosował zarówno dawne, jak i współczesne, współistniejące ze sobą środki polifoniczne i homofoniczne. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany z myślą o wzbogaceniu polskiej literatury organowej tak estradowej, jak i pedagogicznej. Utwór jest miniaturą organową, dyptykiem o zamkniętej formie, w której kompozytor zastosował zarówno dawne, jak i współczesne, współistniejące ze sobą środki polifoniczne i homofoniczne. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany z myślą o wzbogaceniu polskiej literatury organowej tak estradowej, jak i pedagogicznej. Utwór jest miniaturą organową, dyptykiem o zamkniętej formie, w której kompozytor zastosował zarówno dawne, jak i współczesne, współistniejące ze sobą środki polifoniczne i homofoniczne. Czytaj dalej →
Jest to druga wersja utworu Mały tryptyk polski na orkiestrę symfoniczną w transkrypcji na fortepian.
Jest to utwór na małą orkiestrę symfoniczną skomponowany dla zespołu Małej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Łodzi. Powstał również w transkrypcji na fortepian jako Mały tryptyk polski na fortepian.
Muzyka do dramatu w 3 aktach Adolfa Rudnickiego, w reżyserii Marka Okopińskiego. Premiera odbyła się 9 listopada 1956 roku w Teatrze Nowym w Łodzi.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy o budowie wewnętrznej A-B-A i niejednolitym wyrazie emocjonalnym, w tempie marszowym. Utwór został wydany w 1968 roku przez PWM w zbiorku Żabki i inne utwory dla dzieci na fortepian, pod redakcją Stanisławy Raube.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór ma dwie dodatkowe wersje w innych tonacjach.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych, Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór ma dwie dodatkowe wersje w innych tonacjach.
Marsz na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy służący do ćwiczeń rytmiczno-ruchowych. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 roku przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Utwór na wielką orkiestrę dętą. Utwór został skomponowany na zamówienie Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego, z okazji Święta Wyzwolenia 9 Maja. Za ten marsz oraz za Marsz nr 2 „Paradny” kompozytor uzyskał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej II stopnia (12.10.1978).
Utwór na wielką orkiestrę dętą. Utwór został skomponowany na zamówienie Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego, dla uczczenia 35 rocznicy powstania Wojska Polskiego. Za ten marsz oraz za Marsz nr 1 „9 Maja” kompozytor uzyskał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej II stopnia (12.10.1978).
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella.
Jednoczęściowy utwór na orkiestrę dętą.
Jednoczęściowy utwór na orkiestrę dętą.
Pieśń na 2 głosy równe do słów Mazura kajdaniarskiego. Mazur kajdaniarski oryginalnie powstał w Cytadeli Warszawskiej w 1886 roku po procesie grupy Proletariatu. Utwór powstał również w transkrypcji na 3-głosowy chór mieszany oraz na 4-głosowy chór mieszany.
Pieśń na 3-głosowy chór mieszany do słów Mazura kajdaniarskiego. Mazur kajdaniarski oryginalnie powstał w Cytadeli Warszawskiej w 1886 roku po procesie grupy Proletariatu. Utwór powstał również w transkrypcji na 4-głosowy chór mieszany i na 2 głosy równe.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany do słów Mazura kajdaniarskiego. Mazur kajdaniarski oryginalnie powstał w Cytadeli Warszawskiej w 1886 roku po procesie grupy Proletariatu. Utwór powstał również w transkrypcji na 3-głosowy chór mieszany i na 2 głosy równe.
Jest to jednoczęściowy utwór na fortepian na cztery ręce w tempie wolnego mazurka.
Akompaniament organowy do kolędy. Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka organisty nr 4(4) na stronie 3 w grudniu 1957 roku.
Jest to jednoczęściowy utwór, któryzostał skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian.
Msza na chór mieszany i organy. Utwór został skomponowany na prośbę Janusza Dąbrowskiego, dyrygenta Międzyuczelnianego Chóru Akademickiego, z okazji Jubileuszu 10-lecia istnienia zespołu. Utwór o charakterze wybitnie kościelnym do tekstów liturgicznych.
Jest to utwór na fortepian i orkeistrę. Powstał on na zamówienie Henryka Debicha, dyrygenta i kompozytora, dla jego syna pianisty. Kompozycja jednoczęściowa, łatwa do grania i słuchania o wcześniejszym tytule Allegretto grazioso.
Pieśń na 3-głosowy chór dziecięcy a capella do słów Władysława Broniewskiego. Utwór został skomponowany na zamówienie Państwowych Zakładów Wydawnictw Szkolnych, do Przewodnika dla prowadzącego chór w szkole podstawowej. Jest to pieśń jednoczęściowa o budowie nieregularnej. Pieśń ta jest wersją Czytaj dalej →
Jest to msza na 3-głosowy chór chłopięcy z organami do słów liturgicznych. Był to utwór dziękczynny kompozytora za szczęśliwe narodziny jego pierwszego dziecka, córki Antoniny.
Utwór znany również jako Muzyka kameralna na 10 instrumentów.
Utwór znany również pod nazwą Kammermusik für 2 Blechbläserquartette. Utwór składa się z 6 części skomponowanych na zasadzie kontrastu. Cechy charakterystyczne utworu to polifoniczność i dwuchórowość – ciągła korespondencja pomiędzy poszczególnymi głosami, jak również pomiędzy obydwoma kwartetami.
Utwór powstał z okazji 40 – lecia Reprezentacyjnej Orkiestry Dętej Wojska Polskiego w Warszawie i tej orkiestrze dedykowany. Utwór w formie uwerturowej z elementami wariacyjnymi, dający możliwości popisowe zarówno dla poszczególnych instrumentów (obój, flet, klarnet, baryton, rożek angielski), ich grup (rogi, puzony), jak i całej orkiestry.
Utwór znany również pod nazwą Muzyka na fortepian i instrumenty dęte. Pierwotnie utwór został skomponowany na harfę i instrumenty dęte, jako Muzyka na harfę, flet, obój, klarnet, róg i fagot w 1963 roku.
Utwór znany również pod nazwą Muzyka na harfę i 5 instrumentów dętych. Utwór jest wyrazem hołdu kompozytora dla impresjonistów francuskich i zawiera aluzje stylistyczne nawiązujące do impresjonistów francuskich. Utwór został później napisany w transkrypcji na na fortepian i 5 instrumentów dętych, jako Muzyka na fortepian, flet, obój, klarnet, róg i fagot (1972).
Utwór został skomponowany na zamówienie Karola Teutscha, kierownika Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej. Jest to utwór jednoczęściowy, zawierający partię wokalną bez tekstu (wokalizę) o swobodnej budowie, zbliżonej do formy A-B-A. Oznacza to, że utwór składa się z kilku epizodów, z których Czytaj dalej →
Utwór, znany też jako Muzyka na sopran i smyczki, powstał w listopadzie 1966 roku dla sopranistki Jadwigi Gadulanki oraz Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej, kierowanego przez Karola Teutscha. Jest to utwór jednoczęściowy, zawierający partię wokalną bez tekstu (wokalizę), o swobodnej budowie zbliżonej do Czytaj dalej →
Są to dwie pieśni na 6-głosowy chór mieszany a capella do słów Karola Wojtyły. Pieśni zostały skomponowane na prośbę ks. Kazimierza Szymonika dla chóru Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Inspiracją do skomponowania tych pieśni był tekst poetycki Karola Wojtyły, papieża Jana Pawła II, wybrany ze zbioru Czytaj dalej →
Motet na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów Jana Kochanowskiego, dedykowany i skomponowany na zamówienie Warszawskiego Chóru „Surma”. Utwór o budowie wewnętrznej A-B-C-A’. W utworze tym kompozytor starał się zastosować renesansowe środki chóralne, adekwatnie do tekstu z epoki renesansu.
Pieśń na 3 głosy równe a capella do słów Władysława Broniewskiego.
Muzyka do sztuki teatralnej Nauczyciel tańców (El maestro de danzar) z 1594 roku autorstwa Lope de Vega. Jest to komedia w trzech aktach w przekładzie Włodzimierza Słobodnika i w reżyserii Romana Sykały. Premiera miała miejsce w 28.07.1955 roku w Teatrze Powszechnym w Łodzi.
Akompaniament organowy do pieśni opublikowanej w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.
Akompaniament organowy do pieśni opublikowany w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 r.
Muzyka do przedstawienia lalkowego, w reżyserii Henryka Ryla. Premiera odbyła się w 1958 roku w Teatrze Lalek Arlekin w Łodzi. Przedstawienie o profesorze Orzeszku, który odkrył, że niewidzialny człowiek żyje naprawdę. Ten niewidzialny człowiek wywołał rewolucję w jednym małym miasteczku, zmienił radę miejską, zmusił ludzi do mówienia prawdy, nie pozwolił krzywdzić słabszych, Czytaj dalej →
Jednoczęściowa pieśń na 4-głósowy chór mieszany a capella do słów Jarosława Iwaszkiewicza.
Muzyka do sztuki teatralnej, dramatu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Kazimierza Dejmka. Premiera odbyła się 19.01.1956 roku w Teatrze Nowym w Łodzi.
Preludium na organy solo.
Jednoczęściowy utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych pomiędzy rokiem 1967, a 1977. Jest to utwór dla dzieci na dwa fortepiany.
Kantata na 4 głosy solowe, chór i orkiestrę do słów Adama Mickiewicza, skomponowana i przedstawiona przez kompozytora jako praca dyplomowa na Wydziale Kompozycji w PWSM w Łodzi w czerwcu 1950 r. Utwór pozostaje w kręgu klasyki modernistycznej, a w niektórych partiach nawiązuje Czytaj dalej →
Kantata na 4 głosy solowe, chór i orkiestrę do słów Adama Mickiewicza, skomponowana dla Związkowego Chóru Mieszanego „Surma”, w związku z jubileuszem 60-lecia jego działalności. Dzieło jest nowszą wersją pracy dyplomowej kompozytora z 1950 roku – Oda do młodośći (I). Czytaj dalej →
Pieśń na głos z fortepianem, do słów melodii lubelskiej.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany i fortepian do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór ma charakter poważny i uroczysty, o formie szeroko rozbudowanej, apoteozowanej pieśni masowej. Utwór mimo iż jest jednoczęściowy, to w swej strukturze wewnętrznej zawiera trzy zróżnicowane Czytaj dalej →
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór ma charakter poważny i uroczysty, o formie szeroko rozbudowanej, apoteozowanej pieśni masowej. Utwór mimo iż jest jednoczęściowy, to w swej strukturze wewnętrznej zawiera trzy zróżnicowane Czytaj dalej →
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany i fortepian do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór ma charakter poważny i uroczysty, o formie szeroko rozbudowanej, apoteozowanej pieśni masowej. Utwór mimo iż jest jednoczęściowy, to w swej strukturze wewnętrznej zawiera trzy zróżnicowane Czytaj dalej →
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany i orkiestrę symfoniczną do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór ma charakter poważny i uroczysty, o formie szeroko rozbudowanej, apoteozowanej pieśni masowej. Utwór mimo iż jest jednoczęściowy, to w swej strukturze wewnętrznej zawiera trzy zróżnicowane Czytaj dalej →
Pieśń chóralna na 3 głosy równe (dziecięce) a capella do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Kompozycja została napisana na potrzeby dziecięcego chóru szkolnego prowadzonego przez Zbigniewa Soję w PPSM Nr 1 w Warszawie przy ulicy Miodowej. Utwór o charakterze poważnym i uroczystym, w formie Czytaj dalej →
Jednoczęściowa pieśń na 4-głosowy chór (dziecięcy) do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór mimo iż jest jednoczęściowy, to w swej strukturze wewnętrznej zawiera trzy zróżnicowane pod względem tempa i nastroju części w układzie A-B-A’. Pierwowzorem utworu jest pieśń o tym samym tytule na 4-głosowy chór mieszany skomponowana w 1953 roku.
Utwór został skomponowany na zamówienie Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 500 Rocznicy Urodzin Mikołaja Kopernika. Oratorium zostało skomponowane do tekstów wybranych, opracowanych i połączonych z własnymi przez Stefana Połoma, w tłumaczeniu Czytaj dalej →
Jest to kantata na 6-głosowy chór mieszany a capella do słów Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Utwór składa się z 6 pieśni. Treść, dramaturgię i układ formalny kompozycji muzycznej utwór zawdzięcza zaletom dzieła poetyckiego, jego treści, emocjom, efektownym zmianom nastrojów i jasnej, Czytaj dalej →
Kompozycja ta to pieśń na baryton i fortepian dedykowana Feliksowi Rudomskiemu, przyjacielowi kompozytora. Utwór został skomponowany w kwietniu 1943 roku.
Pan Jezus już się zbliża to pieśń eucharystyczna na głos i organy.
Pani Aniołów to pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów A. Fiedorowicza.
Utwór został skomponowany na zamówienie flecistki Elżbiety Dastych-Schwarz w związku z XVI konkursem flecistów we Włoszakowicach.
Pieśń ta, na 4-głosowy chór męski a capella, została skomponowana pod wpływem fascynacji i wymowy poetyckiej tekstu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Jest to utwór jednoczęściowy. Z założenia muzyka spełnia tu rolę ilustracyjną w stosunku do tekstu poetyckiego. Efekt zadumy i refleksji został w Czytaj dalej →
Pieśń ta, na 4-głosowy chór męski a capella, została skomponowana pod wpływem fascynacji i wymowy poetyckiej tekstu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Jest to utwór jednoczęściowy. Z założenia muzyka spełnia tu rolę ilustracyjną w stosunku do tekstu poetyckiego. Pierwotna wersja pieśni powstała w 1968 roku w opracowaniu na 4-głosowy chór męski a capella.
Pieśni do mszy świętej na chór męski i organy do tekstów liturgicznych.
Pieśni do mszy świętej na chór mieszany a capella, do tekstów liturgicznych i modlitw.
Jest to osiem pieśni na 3-głosowy chór mieszany a capella: Nie opuszczaj nas / Prześliczna Panno / O Matko miłościwa / Matko Najświętsza / Witaj Gwiazdo Morza / Królowej Anielskiej śpiewajmy / Po górach, dolinach / Witaj, Mario. Cykl tych pieśni został napisany przez kompozytora dla prowadzonego Czytaj dalej →
Kantata na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów Władysława Broniewskiego. Utwór został skomponowany pod wpływem zafascynowania kompozytora poezją poety i składa się z 5 pieśni do tekstu poetyckiego z poematu Mazowsze. Tytuł Pieśni o Mazowszu, Wiśle i Warszawie został nadany przez Czytaj dalej →
Akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Muzyka do przedstawienia lalkowego wg Carla Collodiego i reżyserii Aleksandra Maliszewskiego.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian. Jest to utwór jednoczęściowy. W najwcześniejszej wersji był nazwany Etiuda oraz Etiudka sekstowa.
Jednoczęściowy utwór na głos z fortepianem skomponowany pod pseudonimem Pantofel.
Akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, Czytaj dalej →
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Ten jednoczęściowy jest wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 r. przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Jednoczęściowy utwór na sopran z fortepianem.
Utwór jednoczęściowy na głos z fortepianem, do słów Włodzimierza Słobodnika. W nieznacznie zmienionej formie i w objętości, piosenka ta została opublikowana w zbiorku Toast serdeczny, jako Rymy staromiejskie.
Akompaniament organowy do pieśni opublikowany w serii Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.
Pieśń na 4-głosowy chór męski a capella. Utwór został skomponowany pod wpływem ludowej pieśni kurpiowskiej, na potrzeby prowadzonych przez kompozytora chórów amatorskich. Utwór jest twórczym opracowaniem trzech przyśpiewek ludowych z regionu kurpiowskiego, związanych z przedślubnymi Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian. Jest to jednoczęściowy utwór na temat ludowy. Ukazał się również pod nazwą Kanon.
Polonez z opery Romans Gdański jest transkrypcją fragmentu opery na orkiestrę dętą, wykonaną przez kompozytora dla Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.
Transkrypcja hymnu (instrumentacja) na kwartet smyczkowy została wykonana na zamówienie „Kwartetu Varsovia”.
Transkrypcja hymnu (instrumentacja) na marszową orkiestrę dętą została wykonana na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich. Tekst i melodia zostały ustalone w 1927 roku. Harmonizacja Kazimierza Sikorskiego. Instrumentację na marszową orkiestrę dętą kompozytor wykonał na podstawie partytury symfonicznej Jana Maklakiewicza.
Transkrypcja hymnu (instrumentacja) na popularnąorkiestrę dętą została wykonana na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich. Tekst i melodia zostały ustalone w 1927 roku. Harmonizacja Kazimierza Sikorskiego. Instrumentację na popularną orkiestrę dętą kompozytor wykonał na podstawie partytury symfonicznej Jana Maklakiewicza.
Transkrypcja hymnu (instrumentacja) na wielką orkiestrę dętą została wykonana na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich. Tekst i melodia zostały ustalone w 1927 roku. Harmonizacja Kazimierza Sikorskiego. Instrumentację na wielką orkiestrę dętą kompozytor wykonał na podstawie partytury symfonicznej Jana Maklakiewicza.
Muzyka do przedstawienia lalkowego opartego na książce Wojciecha Żukrowskiego o tym samym tytule. Adaptacja Dana Zelenay oraz Jan Wroniszewski.
Jest to jednoczęściowy utwór na organy, o dwuczęściowej budowie wewnętrznej. Po bardzo krótkim wstępie Adagio, następuje właściwy utwór w tempie Allegro non troppo. Kompozycja została wydana przez PWM w 1977 roku razem z Improwizacją na organy (1968).
Utwór powstał na zamówienie Kwintetu Dętego PR i TV w Katowicach.
Jednoczęścioy utwór na fortepian solo.
Jest to jednoczęściowy utwór na fortepian o wcześniejszych tytułach We młynie oraz Etiuda.
Jednoczęściowy utwór na fortepian dedykowany Arturowi Taube.
Utwór na tematy polskich pieśni kościelnych, dedykowany Joachimowi Grubichowi. Razem z Toccatą II (1975) został wydany przez Agencję Autorską w 1982 roku w publikacji zatytułowanej Diptychos.
Utwór jednoczęściowy (miniatura) na fortepian, którego pierwowzorem jest preludium Non troppo lento skomponowane na organy, wchodzące w skład kompozycji 2 preludia na organy z 1941 roku.
Akompaniament organowy do pieśni.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Wstępnie utwór był nazwany Zabawa maluchów.
Akompaniament fortepianowy do melodii Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela (akompaniament) i ucznia (melodia), który gra melodię przekładając na przemian ręce. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Pieśń maryjna na 4-głosowy chór a capella. Pieśń ta została opracowana na 3 różne układy chóralne: na chór 2-głosowy (SA), na chór 3-głosowy (SA Bar) oraz na chór 4-głosowy (SATB). Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 1, we wrześniu 1957 roku.
Pieśń maryjna na 2-głosowy chór a capella. Pieśń ta została opracowana na 3 różne układy chóralne: na chór 2-głosowy (SA), na chór 3-głosowy (SA Bar) oraz na chór 4-głosowy (SATB). Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 1, we wrześniu 1957 roku.
Pieśń maryjna na 3-głosowy chór a capella. Pieśń ta została opracowana na 3 różne układy chóralne: na chór 2-głosowy (SA), na chór 3-głosowy (SA Bar) oraz na chór 4-głosowy (SATB). Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 1, we wrześniu 1957 roku.
Kolęda w opracowaniu na skrzypce i dwie altówki. Kolęda została opracowana na skrzypce i dwie altówki z myślą o wnuczce Katarzynie, synu Arturze i synowej Marii.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Giennadija Matwiejewa. Przedstawienie w 7 odsłonach w przekładzie Elżbiety Kalinowicz i w reżyserii Marty Janic. Premiera miała miejsce 21.12.1950 roku w Teatrze Lalek Pinokio w Łodzi.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych pomiędzy rokiem 1967, a 1977. Jest to utwór jednoczęściowy, wprowadzający ucznia w sferę nowszych środków formotwórczych. Utwór wcześniej zatytułowany Zaduma został wydany pod nazwą Przygrywka.
Jest to utwór na 5 głosów mieszanych (solowych) z organami skomponowany na zamówienie Stanisława Moryty, kierownika Konwersatorium Organowego w Legnicy o formie zbliżonej do motetu.
Muzyka do przedstawienia lalkowego wg Tudorowskiej i Mietielnikowa.
Muzyka do filmu krótkometrażowego. Jest to film barwny wyprodukowany w Studiu Filmów Lalkowych w Tuszynie k. Łodzi wg pierwowzoru literackiego Hanny Januszewskiej Pyza na polskich dróżkach. Opowieść o przygodach dziewczynki, powstałej z kluski-pyzy, która wraz z zajączkiem udaje się w podróż do Torunia, krainy pierników. Reżyseria i scenariusz – Lucjan Dembiński; zdjęcia – Leszek Nartowski.
Jest to jednoczęściowy utwór na trąbkę i organy.
6 pieśni na 4-głosowy chór mieszany a capella.
Opera w 4 aktach i 9 odsłonach, skomponowana dla Opery Łódzkiej, która zwróciła się do kompozytora z prośbą o prawo pierwszeństwa jej wystawienia na nowej scenie Teatru Wielkiego w Łodzi. Opera została skomponowana do libretta Wiktora Brégy, wg powieści Jadwigi Łuszczewskiej (Deotymy) Panienka z okienka. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to kompozycja jednoczęściowa, wydana w 1968 roku przez PWM w zbiorku pt.: „Żabki i inne utwory dla dzieci na fortepian”, pod redakcją Stanisławy Raube.
Jest to jednoczęściowy utwór na chór mieszany i organy do słów XVI-wiecznej polskiej pieśni na Wielki Post Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie.
Jest to jednoczęściowy utwór w opracowaniu na chór mieszany i organy do słów XVI-wiecznej polskiej pieśni na Wielki Post „Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie”.
Piosenka na głos z fortepianem do słów Włodzimierza Słobodnika. Jest to utwór jednoczęściowy opublikowany w zbiorku Toast serdeczny.
Jest to jednoczęściowy utwór o wesołym i żartobliwym charakterze.
Utwór na organy, o swobodnej formie trzyczęściowej oraz melodyce i harmonice napisanej techniką w rozszerzonej tonalności. W utworze dominuje technika polifoniczna. W najwcześniejszej wersji utwór nosił tymczasową nazwę Preludium.
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Zamiarem kompozytora było, aby środki muzyczne ilustrowały nastrój tekstu poetyckiego.
Ballada na baryton z fortepianem skomponowana na zamówienie i do słów Jerzego Sergiusza Adamczewskiego. Druga wersja utworu powstała w transkrypcji na sopran, baryton i fortepian w 1975 roku.
Ballada na sopran, baryton i fortepian do słów Jerzego S. Adamczewskiego.
Jest to muzyka do przedstawienia lalkowego Jerzego Zaborowskiego w reżyserii Wandy Byrskiej. Przedstawienie z życia harcerzy miało swoją premierę 16.12.1952 roku w Teatrze Lalek Pinokio wŁodzi.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Jerzego Zaborowskiego. Przedstawienie z życia harcerzy w reżyserii Wandy Byrskiej. Premiera miała miejsce 16.12.1952 roku w Teatrze Lalek Pinokio wŁodzi.
Utwór został skomponowany dla dzieci na fortepian do celów pedagogicznych. Utwór ten to jednoczęściowy akompaniament fortepianowy do słów Hanny Lachertowej.
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 r. przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Utwór ten, znany też pod nazwą Sonata skrzypcowa, został skomponowany pod kątem potrzeb estradowych z uwzględnieniem elementów popisowych i wirtuozowskich. Pod względem formalnym nie odbiega on od formy tradycyjnej i składa się z trzech kontrastujących ze sobą części: Allegro ben moderato, Czytaj dalej →
Utwór składa się z trzech kontrastujących ze sobą części i jest napisany w stylu nowoczesnym – ma bardzo bogatą harmonikę i wybitnie organową fakturę. Odznacza się drobiazgową, precyzyjną konstrukcją dźwiękową i rytmiczną wartkością przebiegu, nawiązując wyraźnie do „klasycyzującego” nurtu w Czytaj dalej →
Kompozycja powstała na prośbę altowiolisty Artura Paciorkiewicza, syna kompozytora i jemu została dydekowana. Utwór składa się z trzech kontrastujących ze sobą Czytaj dalej →
Utwór ten został pierwotnie skomponowany na dwoje skrzypiec, jako Sonatina na dwoje skrzypiec (1955). Wersja na dwie altówki poza tym, że jest wykonywana o kwintę niżej, nie różni się od pierwowzoru. Pomysłodawcą wykonania tego utworu na dwóch altówkach był altowiolista Artur Paciorkiewicz, Czytaj dalej →
Jest to utwór trzyczęściowy, znany też jako Sonata wiolonczelowa, dedykowany Krystynie i Romanowi Sucheckim. Pod względem formalnym nie odbiega od formy tradycyjnej. Część I (Allegro non troppo) zawiera dialog allegra sonatowego, przeprowadzony w sposób równorzędny dla obu Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian. Jest to krótka kompozycja o formie cyklicznej. I część (Allegretto) jest monotematyczna. II część (Lento cantabile) zaś w formie pieśni zwrotkowej. Z kolei III część (Moderato giocoso) ma charakter polifonizujący, polegający na nieustannej Czytaj dalej →
Utwór dla dzieci na fortepian skomponowany dla celów edukacyjnych.
Utwór dla dzieci na fortepian skomponowany dla celów edukacyjnych.
Utwór dla dzieci na fortepian skomponowany dla celów edukacyjnych.
Utwór wirtuozowski, trzyczęściowy, uważany przez pianistów za sonatę, przez kompozytora zaś nazwany sonatiną ze względu na gatunek tematów i rozwój formalny. Jest to utwór o formie cyklicznej i szerokozakresowej melodyce. Czytaj dalej →
Jest to utwór na dwoje skrzypiec dedykowany dwóm skrzypaczkom Irenie Dubiskiej i Eugenii Umińskiej. Druga wersja utworu powstała w 1976 roku w transkrypcji na altówki jako Sonata na dwie altówki.
Utwór został skomponowany w 1953 roku na Konkurs na Muzykę Estradową i Kameralną ogłoszony przez Związek Kompozytorów Polskich. W 1974 roku powstała druga wersja tego utworu na fagot i orkiestrę dętą pod nazwą Concertino na fagot i orkiestrę dętą. Transkrypcji trzeciej części utworu na Czytaj dalej →
Utwór czteroczęściowy w formie cyklicznej. I część (Allegro) ma budowę klasycznego allegra sonatowego. II część (Andante espressivo) w formie jednoczęściowej o spokojnym charakterze. III część (Allegretto scherzando) w formie jednoczęściowej. IV część (Allegro giocoso) ma formę ronda o Czytaj dalej →
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Nuta. Dźwięk. Klawisz – Początki gry na fortepianie, wydanym w 1979 r. przez WSiP pod redakcją i w opracowaniu metodycznym Hanny Lachertowej i Gabrieli Stempniowej.
Jest to kantata na chór męski i organy powstałana zamówienie i dedykowana Warszawskiemu Chórowi „Harfa” na 75-lecie istnienia. W jej skład wchodzą następujące części: Na herb miasta Warszawy / Na powstanie Krakowa i Warszawy / Panorama Warszawy / Pierwsza przechadzka / Warszawa zgruzowstała / Wielka radość w Warszawie / Moje najbliższe. Czytaj dalej →
Jest to kantata na chór męski i orkiestrę symfoniczną składająca się z następujących części: Na herb miasta Warszawy / Na powstanie Krakowa i Warszawy / Panorama Warszawy / Pierwsza przechadzka / Warszawa zgruzowstała / Wielka radość w Warszawie / Moje najbliższe. Jest to II wersja kantaty Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to jednoczęściowy utwór w tempie marsza na fortepian dla dzieci.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Marii Kann. Miało ono dwie premiery: w 1954 i 1964 roku, w różnych scenografiach oraz reżyserii.
Utwór na małą orkiestrę symfoniczną znany też jako Baletowa suita kurpiowska. Cechą charakterystyczną tej Suity jest jej budowa, której poszczególne części odbijają w sobie istotne składniki kurpiowskiego nastroju. Część I (Andante sostenuto), poprzez taniec i pantomimę, przedstawia swaty oraz scenę zbiorową starych i Czytaj dalej →
Utwór na orkiestrę dętą. Jest to transkrypcja Suity z baletu Legenda Warszawy – na wielką orkiestrę symfoniczną (1960), skomponowaną przez kompozytora dla Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Orkiestrowa suita, zawierająca fragmenty z baletu Legenda Warszawy, rozpoczyna się Introdukcją o Czytaj dalej →
Suita na wielką orkiestrę symfoniczną, zawierająca fragmenty z baletu Legenda Warszawy. Rozpoczyna się Introdukcją o charakterze spokojnej pieśni, związanej z ludową muzyką kurpiowską. Stanowi ona jakby ilustrację pradawnych czasów, w których rozgrywa się akcja. Taniec potworków, to żywa, Czytaj dalej →
Jest to jednoczęściowy utwór skomponowany na fortepian na cztery ręce dla dzieci. Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych.
W odróżnieniu od klasycznego, czteroczęściowego schematu, I Symfonia jest trzyczęściowa. Część I (Allegro ben moderato) jest poprzedzona krótkim powolnym wstępem (Lento sostenuto), którego temat grany na rożku angielskim powraca w końcu pierwszej części w zestawieniu z tematem Allegra. Druga część Allegra ma Czytaj dalej →
Symfonia składa się z czterech części wykonywanych łącznie w układzie: I z II i III z IV częścią. I część (Lento molto) jest introdukcją o charakterze powolnym i tajemniczym. W tej części pojawia się w postaci szczątkowej temat pierwszy części II.II część (Allegro moderato) spełnia rolę właściwego allegra symfonicznego. Czytaj dalej →
Utwór w transkrypcji na wielką orkiestrę symfoniczną. Został również napisany w transkrypcji na małą orkiestrę symfoniczną.
Jest to rekonstrukcja utworu anonima polskiego z 1759 roku. Utwór został zrekonstruowany na prośbę Tadeusza Ochlewskiego, dyrektora PWM, kierownika muzycznego zespołu „Con moto ma cantabile”. Na podstawie ocalałych fragmentów głosów orkiestrowych, dyletanckich zapisów anonimowego Czytaj dalej →
Muzyka do filmu krótkometrażowego. Jest to film barwny wyprodukowany w Studiu Filmów Lalkowych w Tuszynie k. Łodzi. Jest to kolejna wersja baśni o smoku i o dzielnym szewczyku, wg pierwowzoru literackiego Marii Kownackiej. Reżyseria i scenariusz – Zenon Wasilewski; zdjęcia – Leszek Nartowski.
Opracowanie zostało wykonane w czerwcu 1980 r. Wykonanie instrumentacji hymnu oraz jego twórcze opracowanie na orkiestrę symfoniczną, na podstawie materiałów wypożyczonych z Ambasady Tajlandzkiej w Warszawie (był to zapis nutowy pojedynczego głosu oraz kaseta z nagraniem hymnu w wersji śpiewanej) zleciła kompozytorowi do wykonania Filharmonia Narodowa w Warszawie na prośbę Departamentu Teatru, Muzyki i Estrady Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Utwór na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to utwór jednoczęściowy o budowie wewnętrznej A-B-A, bitonalny, o wariacyjnym kształtowaniu wewnętrznym.
Utwór na fortepian dla dzieci, skomponowany do celów pedagogicznych.
Utwór został skomponowany we wrześniu 1971 roku i jest dedykowany Feliksowi Rączkowskiemu. Jest to utwór wirtuozowski, jednoczęściowy, ale o dwuczęściowej konstrukcji wewnętrznej. W utworze przeplatają się fragmenty liryczne z fragmentami o fakturze motorycznej, toccatowej. Utwór został wydany w Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany na prośbę organisty prof. Feliksa Rączkowskiego. Z założenia miał to być utwór popisowy zamykający recital. Jest to utwór na tematy polskich pieśni kościelnych. Razem z Preludium na organy (1981) został wydany przez Agencję Autorską w 1982 roku w publikacji Diptychos.
Pieśń na 3 głosy równe a capella do słów Juliana Tuwima.
Utwór ten to trio stroikowe na obój, klarnet i fagot, powstałe na zamówienie Benedykta Góreckiego, kierownika klasy kameralnej instrumentów dętych PWSM w Warszawie. Utwór składa się z pięciu części. We wszystkich częściach utworu podstawę kształtowania emocji i szczegółów narracyjnych stanowi Czytaj dalej →
Tryptyk kurpiowski to 3 pieśni na głosy solowe, chór i kapelę ludową do słów ludowych. Utwór powstał na zamówienie Polskiego Radia. Pod względem technicznym utwór ten jest przeznaczony dla bardziej zaawansowanych chórów amatorskich.
Utwór ten został skomponowany na prośbę organisty Józefa Serafina na koncert w Srebrnej Kaplicy w Innsbrucku. Z założenia utwór ten miał być napisany na organy bez pedału lub z bardzo ograniczonym użyciem pedału. Jest to utwór trzyczęściowy na tematy polskich pieśni kościelnych: Jezu Chryste, Panie miły Czytaj dalej →
Są to 3 pieśni na 4-głosowy chór mieszany a capella. Utwór został skomponowany na zamówienie Warszawskiego Chóru Mieszanego „Surma”. W tryptyku zostały wykorzystane wiersze trzech poetów: Zygmunta Laukowskiego – Warszawo w mur potężna, Leopolda Staffa – Będziemy znowu mieszkać i Czytaj dalej →
Muzyka do przedstawienia lalkowego Trzy misie Miloslaw Dismana, w tłumaczeniu J. Bułakowskiego i w reżyserii Wandy Byrskiej. Premiera miała miejsce 20.12.1953 roku w Teatrze Lalek Pinokio w Łodzi.
Piosenka na głos z fortepianem, skomponowana pod pseudonimem Prom. Jest to utwór jednoczęściowy.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Urwisy S. Dillina i M. Szyfmana wg przekładu Jerzego Zaborowskiego.
Pieśń adwentowa na 4-głosowy chór mieszany a capella opublikowana w czasopiśmie Bibliotka Organisty Nr 2, w 1957 roku.
Pieśń adwentowa na chór 2-głosowy a capella, opublikowana w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, w 1957 roku.
Pieśń adwentowa na chór 3-głosowy a capella opublikowana w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, w 1957 roku.
Opera radiowa w jednym akcie. Opera została skomponowana na zamówienie Polskiego Radia do libretta Zbigniewa Kopalki, opartego na wątkach pradawnej japońskiej literatury z VII i IX w. o nieszczęśliwej miłości dworzanina Narihiry do pięknej Usziko, którą również kochał cesarz Selwa. Czytaj dalej →
Uwertura na wielką orkiestrę dętą. Utwór został skomponowany na zamówienie Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego, dla uczczenia 30 rocznicy jej istnienia. Za utwór ten kompozytor otrzymał dwukrotnie Nagrodę Ministra Obrony Narodowej – III i II stopnia (12.10.1974 i 12.10.1978).
Utwór ten został skomponowany jakok praca dyplomowa kompozytora.
Utwór na wielką orkiestrę dętą. Utwór jest transkrypcją Uwertury radosnej (popularnej) na małą orkiestrę symfoniczną, wykonaną przez kompozytora dla Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Utwór jest klasycznym przykładem gatunku uwertur wesołych i fajerwerkowych. Za utwór Czytaj dalej →
Utwór na małą orkiestrę symfoniczną. Jest on klasycznym przykładem gatunku uwertur „wesołych” i fajerwerkowych, w których dominująca rola przypada rytmicznemu ruchowi smyczków i „drzewa”. Druga wersja utworu w transkrypcji na wielką orkiestrę dętą powstała w 1965 roku.
Utwór na wielką orkiestrę dętą. Utwór został skomponowany na Międzynarodowy Festiwal Orkiestr Dętych w Uster w Szwajcarii, który odbył się w dniach 7-9 października 1977 roku. W 1978 roku za utwór ten kompozytor uzyskał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej II stopnia.
Motet na 4-głosowy chór męski a capella. Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka organisty nr 1(5) w 1958 roku.
Pieśń ta, na chór mieszany i organy, została skomponowana dla chórów legnickich szkół muzycznych II stopnia: PSM II stopnia i PLM, Jest to utwór jednoczęściowy do polskiego tekstu religijnego. W utworze zostały zastosowane najprostsze środki techniczne, aby mógł być on wykonywany przez chóry szkolne.
Muzyka do filmu krótkometrażowego. Jest to film czarno-biały wyprodukowany przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych w Warszawie. Reportaż z obozu harcerskiego drużyny warszawskiej Starówki. Reżyseria – Władysław Ślesicki i Włodzimierz Pomianowski; zdjęcia – Witold Leśniewic.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy przemawiający do wyobraźni dziecka, ilustrujący ciężkie uderzenia młotów.
Pieśń na 3-głosowy chór żeński lub dziecięcy a capella do słów Juliana Tuwima. Kompozycja została napisana na potrzeby dziecięcego chóru szkolnego prowadzonego przez Zbigniewa Soję w PPSM Nr 1 w Warszawie.
Jest to akompaniament fortepianowy do melodii i słów Hanny Lachertowej. Ten jednoczęściowy utwór został skomponowany do celów pedagogicznych. Jest on wykonywany przez nauczyciela i ucznia w ramach ćwiczeń umuzykalniających. Utwór został zamieszczony w podręczniku Czytaj dalej →
Muzyka do sztuki teatralnej Williama Szekspira Wiele hałasu o nic. Jest to komedia w 5 aktach i 3 odsłonach w reżyserii Jerzego Uklei. Premiera miała miejsce 10.05.1958 roku w Teatrze Powszechnym w Łodzi.
Chorał na 6-głosowy chór mieszany a capella. Jest to jednoczęściowy utwór do słów XVIII-wiecznej polskiej pieśni na Wielki Post Wisi na krzyżu Pan, Stwórca nieba. Utwór ten został bardzo wysoko oceniony przez profesora Bronisława Rutkowskiego z Konserwatorium Warszawskiego, u którego Tadeusz Czytaj dalej →
Chorał na 4-głosowy chór mieszany z organami. Jest to utwór jednoczęściowy do słów XVIII-wiecznej polskiej pieśni na Wielki Post Wisi na krzyżu Pan, Stwórca nieba.
Pieśni na chór mieszany a capella do słów Władysława Broniewskiego. Utwór został skomponowany pod wpływem zafascynowania kompozytora poezją Władysława Broniewskiego Słowa zaczerpnięte są z poematu lirycznego Wisła.
Kolęda do słów Zofii Mordawskiej.
Kolęda do słów Zofii Mordawskiej.
Kolęda do słów Zofii Mordawskiej.
Utwór na fortepian, nagrany i wykonywany przez pianistkę Alfredę Działoszyńską.
Jest to mała kantata na 3-głosowy chór dziecięcy i kwintet dęty do słów Włodzimierza Słobodnika, przeznaczona dla dla młodych solistów i kameralistów. Do napisania utworu zachęcił kompozytora dowcipny i miły tekst poetycki, który otrzymał w prezencie od jego autora, Włodzimierza Słobodnika, Czytaj dalej →
Jest to mała kantata na 3-głosowy chór dziecięcy z fortepianem do słów Włodzimierza Słobodnika. Jest to druga wersja utworu Wycinanki z morksiej pianki (I) – na 3 głosowy chór dziecięcy i kwintet dęty, w transkrypcji na fortepian. Tę wersję utworu, służącą jako pomoc przy nauczaniu chórzystów, stosowano Czytaj dalej →
Jest to kolejna wersja małej kantaty Wycinanki z morskiej pianki (I) – na 3 głosowy chór dziecięcy i kwintet dęty, w transkrypcji na orkiestrę smyczkową i fortepian, do słów Włodzimierza Słobodnika. Kompozycja została napisana na potrzeby zespołów szkolnych: chóru i orkiestry smyczkowej prowadzonych przez Czytaj dalej →
Kantata na 4-głosowy chór mieszany a capella do słów Artura Oppmana. Inspiracją do skomponowania cyklu pieśni o różnych rytmach i nastrojach były wiersze poety. Utwór składa się z 6 zróżnicowanych w nastrojach pieśni. Zgodnie z treścią poszczególnych wierszy, kompozytor nawiązał do ulubionych Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych pomiędzy rokiem 1967, a 1977. Jest to jednoczęściowy utwór dla dzieci na fortepian zapoznający ucznia z takimi zjawiskami harmonicznymi, jak: klaster i bitonalność. Utwór wcześniej zatytułowany Skakanka został ostatecznie wydany pod nazwą Zabawa.
Zbiór zawiera 51 zadań z lat 1977-1980.
Zbiór zawiera 26 zadań z lat 1965-1981.
Jest to jednoczęściowy utwor skomponowany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci.
Utwór jednoczęściowy skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian.
Utwór został napisany do celów pedagogicznych na fortepian dla dzieci. Jest to utwór jednoczęściowy o budowie wewnętrznej A-B-A.
Muzyka do sztuki teatralnej Zatrzymać pociąg (Evan McColl), w reżyserii Romana Sykały. Premiera miała miejsce 8.01.1955 roku w Teatrze Powszechnym w Łodzi.
Pieśń chóralna na 3-głosowy chór dziecięcy a capella do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór został skomponowany na zamówienie Państwowych Zakładów Wydawnictw Szkolnych, do Przewodnika dla prowadzącego chór w szkole podstawowej. Faktura utworu jest prosta. Utwór Czytaj dalej →
Opracowanie muzyczne widowiska aktorsko-lalkowego w czterech aktach Jerzego Zaborowskiego dla teatru lalek. Opracowanie muzyczne obejmuje 7 piosenek: 1. Tratatata! Zagraj mocno … 2. Raz, dwa, raz, dwa, równaj krok … 3. Kto się myje, długo żyje … 4. Po rubieżach dróg, tętni setka nóg … 5. Idą harcerze … 6. Zarosły pola, zarosły … 7. Ważył Kuba frykasy, ale nie miał okrasy …
Bajka muzyczna do słów Hanny Januszewskiej, napisana na zamówienie Polskiego Radia. Bajka splata rzeczywistość z baśnią o złotej kaczce, błąkającej się do dziś w tajemniczych podziemiach zamku Ostrogskich na warszawskiej Tamce. Bajka została nadana przez Polskie Radio oraz nagrana na płycie Czytaj dalej →
Muzyka do sztuki teatralnej Artura Marii Swiniarskiego. Jest to komedia w dwóch aktach zakończona Epilogiem w Egipcie. Akcja sztuki dzieje się w Troi, na tarasie pałacu królewskiego, a akcja Epilogu w Egipcie w pałacyku Klepsydry na jednej z wysepek Nilu.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na fortepian. Utwór jednoczęściowy oparty na melodii ludowej, w formie kanonu w oktawie, o charakterze polifonicznym. W rękopisach utwór ma nazwę „Piosenka”, wydany zaś został pod nazwą „Żniwiarze”.
Muzyka do przedstawienia lalkowego Żołnierz i żmija Tamary Gabbe.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych dla dzieci na cztery ręce na fortepian. Utwór jednoczęściowy o wariacyjnym kształtowaniu wewnętrznym w tempie marsza.
Utwór został skomponowany do celów pedagogicznych. Jest to jednoczęściowy utwór o rozszerzonej tonalności, o powolnym tempie, ilustrującym poruszanie się żółwia.