Utwór został skomponowany na prośbę oboisty Jerzego Kotyczki. Jest to utwór wirtuozowski, który oprócz cech popisowych solowego instrumentu zawiera także wszystkie elementy symfoniki z równomiernym podziałem funkcji między obój i orkiestrę. Kompozycja składająca się z trzech części jest Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany na zamówienie puzonisty Juliusza Pietrachowicza. Utwór składa się z trzech kontrastujących części. Część I (Moderato) nawiązuje do formy allegra sonatowego z dwiema grupami tematycznymi. Po ekspozycji następuje wirtuozowska kadencja solowego instrumentu, a po niej muzyka końcowa. Czytaj dalej →
Pierwowzorem utworu jest Duet koncertujący na organy i fortepian (1962). Druga wersja utworu powstała jako transkrypcja na orkiestrę dętą – Koncert organowy I – na organy i orkiestrę dętą w 1975 roku.
Opera radiowa w jednym akcie znana też jako Ligea, skomponowana do libretta Zbigniewa Kopalki, wg tekstów Herodota i Archilocha. Ukazuje ona złowrogie następstwa zazdrości bogini Afrodyty, o czułego na boskie i kobiece wdzięki Zeusa. Młoda bohaterka utworu, królowa Ligeja, swoją pięknością Czytaj dalej →
Kantata na 4 głosy solowe, chór i orkiestrę do słów Adama Mickiewicza, skomponowana i przedstawiona przez kompozytora jako praca dyplomowa na Wydziale Kompozycji w PWSM w Łodzi w czerwcu 1950 r. Utwór pozostaje w kręgu klasyki modernistycznej, a w niektórych partiach nawiązuje Czytaj dalej →
Pieśń na 4-głosowy chór mieszany i orkiestrę symfoniczną do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Utwór ma charakter poważny i uroczysty, o formie szeroko rozbudowanej, apoteozowanej pieśni masowej. Utwór mimo iż jest jednoczęściowy, to w swej strukturze wewnętrznej zawiera trzy zróżnicowane Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany na zamówienie Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 500 Rocznicy Urodzin Mikołaja Kopernika. Oratorium zostało skomponowane do tekstów wybranych, opracowanych i połączonych z własnymi przez Stefana Połoma, w tłumaczeniu Czytaj dalej →
Jest to kantata na chór męski i orkiestrę symfoniczną składająca się z następujących części: Na herb miasta Warszawy / Na powstanie Krakowa i Warszawy / Panorama Warszawy / Pierwsza przechadzka / Warszawa zgruzowstała / Wielka radość w Warszawie / Moje najbliższe. Jest to II wersja kantaty Czytaj dalej →
Suita na wielką orkiestrę symfoniczną, zawierająca fragmenty z baletu Legenda Warszawy. Rozpoczyna się Introdukcją o charakterze spokojnej pieśni, związanej z ludową muzyką kurpiowską. Stanowi ona jakby ilustrację pradawnych czasów, w których rozgrywa się akcja. Taniec potworków, to żywa, Czytaj dalej →
W odróżnieniu od klasycznego, czteroczęściowego schematu, I Symfonia jest trzyczęściowa. Część I (Allegro ben moderato) jest poprzedzona krótkim powolnym wstępem (Lento sostenuto), którego temat grany na rożku angielskim powraca w końcu pierwszej części w zestawieniu z tematem Allegra. Druga część Allegra ma Czytaj dalej →
Symfonia składa się z czterech części wykonywanych łącznie w układzie: I z II i III z IV częścią. I część (Lento molto) jest introdukcją o charakterze powolnym i tajemniczym. W tej części pojawia się w postaci szczątkowej temat pierwszy części II.II część (Allegro moderato) spełnia rolę właściwego allegra symfonicznego. Czytaj dalej →
Utwór w transkrypcji na wielką orkiestrę symfoniczną. Został również napisany w transkrypcji na małą orkiestrę symfoniczną.
Opracowanie zostało wykonane w czerwcu 1980 r. Wykonanie instrumentacji hymnu oraz jego twórcze opracowanie na orkiestrę symfoniczną, na podstawie materiałów wypożyczonych z Ambasady Tajlandzkiej w Warszawie (był to zapis nutowy pojedynczego głosu oraz kaseta z nagraniem hymnu w wersji śpiewanej) zleciła kompozytorowi do wykonania Filharmonia Narodowa w Warszawie na prośbę Departamentu Teatru, Muzyki i Estrady Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Utwór ten został skomponowany jakok praca dyplomowa kompozytora.
Utwór na małą orkiestrę symfoniczną. Jest on klasycznym przykładem gatunku uwertur „wesołych” i fajerwerkowych, w których dominująca rola przypada rytmicznemu ruchowi smyczków i „drzewa”. Druga wersja utworu w transkrypcji na wielką orkiestrę dętą powstała w 1965 roku.