2 chorały na organy (2 fantazje chorałowe)

ChoraÅ‚ I (6′), o formie wzorowanej na wielkich choraÅ‚ach Jana Sebastiana Bacha i Cezara Francka, jest fantazjÄ… choraÅ‚owÄ… eksponujÄ…cÄ… znanÄ… polskÄ… pieśń wielkanocnÄ… Przez Twoje ÅšwiÄ™te Zmartwychpowstanie. Z kolei ChoraÅ‚ II (9′) jest fantazjÄ… choraÅ‚owÄ… opartÄ… na znanej ludowej polskiej pieÅ›ni religijnej Boże w dobroci. Obydwa utwory sÄ… adresowane do „wielkiej estrady”.

2 preludia na organy

Najwcześniejsze kompozycje (miniatury) organowe kompozytora. Rękopis preludium w tempie Andante espressivo zaginął. Według kompozytora preludium to ukazało się w jednym ze zbiorków Feliksa Rączkowskiego. Z relacji kompozytora wiadomo jedynie, że był to utwór zbliżony fakturą i charakterem

Bóg się rodzi

Jest to opracowanie znanej kolędy na organy.

Boże wieczny…

Akompaniament organowy do pieśni opublikowany w Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.

Chwała i dziękczynienie (I)

Akompaniament organowy do pieśni Chwała i dziękczynienie wydany w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.

Chwała i dziękczynienie (II)

Akompaniament organowy do pieśni Chwała i dziękczynienie wydany w czasopiśmie Biblioteka Organisty Nr 2, 3 z 1957 roku.

Fantazja gotycka

Jest to kompozycja na organy. Została napisana z okazji Milenium Chrztu Polski. Jest to utwór o charakterze wirtuozowskim w formie swobodnych wariacji chorałowych na temat najstarszej pieśni polskiej Bogurodzica Dziewica. Utwór zawiera wiele problemów wirtuozowskich i interpretacyjnych. Ze względu na

Gdy siÄ™ Chrystus rodzi

Akompaniament organowy do kolędy. Kompozycja została opublikowana w czasopiśmie Biblioteka organisty nr 4(4) na stronie 3 w grudniu 1957 roku.

Improwizacja na organy

Jest to jednoczęściowy utwór na organy, lecz o trzyczęściowej budowie wewnętrznej. Pierwsza część o fakturze homofonicznej, druga w formie fugata, trzecia zaś w formie inwersji w stosunku do części pierwszej. Kompozycja została wydana przez PWM w 1977 roku razem z Postludium na organy (1969).

Introdukcja I

Utwór został skomponowany z okazji poświęcenia w dniu 6 maja 1989 roku nowych organów w kościele św. Zygmunta na Bielanach w Warszawie. Jest on dedykowany Andrzejowi Chorosińskiemu. Jest to utwór jednoczęściowy o swobodnej formie i trzyczęściowej strukturze oraz melodyce i harmonice napisanej techniką w rozszerzonej tonalności. W utworze dominuje technika polifoniczna.