Decet – na kwintet dÄ™ty i kwintet smyczkowy

Utwór zostaÅ‚ skomponowany na zamówienie Andrzeja Wróbla, kierownika zespoÅ‚u „Camerata Vistula”. Utwór ten, skÅ‚adajÄ…cy siÄ™ z dwóch części – Allegretto i Comodo – zostaÅ‚ skomponowany na dwa klasyczne zespoÅ‚y: kwintet smyczkowy i kwintet dÄ™ty. Obydwa zespoÅ‚y dialogujÄ… ze sobÄ…, bÄ…dź też Å‚Ä…czÄ… siÄ™, wypowiadajÄ…c zaplanowanÄ… myÅ›l muzycznÄ….

A oto jak krótko scharakteryzowaÅ‚ ten utwór BronisÅ‚aw TumiÅ‚owicz w artykule Paleotropizm na Å‚amach Argumentów Nr 26 z 22.06.1988 roku: „…Na szczęście niektórzy autorzy «rozsadzili» jarzmo narzuconej formuÅ‚y i przez to konfrontacja z wykopaliskami wypadÅ‚a im na korzyść. Zaliczyć można do nich przede wszystkim prof. Tadeusza Paciorkiewicza, który zarówno w Sonacie altówkowej, jak i w kompozycji Decet, daÅ‚ przykÅ‚ad biegÅ‚oÅ›ci wyrazowej, rzeczowoÅ›ci i przejrzystoÅ›ci…”.

Z kolei cytat z artykuÅ‚u pt. III Warszawskie Spotkania Muzyczne Norberta M. Kuźnika, zamieszczonego w Ruchu Muzycznym Nr 15 z 17.07.1988 roku: „…Decet Tadeusza Paciorkiewicza w porównaniu z jego innymi kompozycjami wydaÅ‚ mi siÄ™ zadziwiajÄ…co «nowoczesny»; ale i w tym utworze czuje siÄ™ dobry warsztat i pewnÄ… rÄ™kÄ™…”.