I Koncert fortepianowy „polski”
Dzieło zostało napisane ze specjalnym uwzględnieniem przeznaczenia pedagogicznego, dla wypełnienia luki między wielkimi wirtuozowskimi koncertami przeszłości, a koncertami nowoczesnymi, często zbyt indywidualistycznymi. Utwór z polskimi elementami ludowymi o klasycznej formie koncertu.
Część I (Allegro ben moderato), zbudowana na dwóch kontrastujÄ…cych tematach, jest typowÄ… formÄ… allegra sonatowego z popisowÄ…, wirtuozowskÄ… kadencjÄ…. Temat pierwszy „kurpiowski” odznacza siÄ™ żywoÅ›ciÄ… rytmicznÄ… i pogodnym nastrojem, podczas gdy temat drugi, liryczny, jest stylizacjÄ… popularnej pieÅ›ni ludowej Hejze ino, fijoÅ‚ecku leÅ›ny. Obydwa tematy ulegajÄ… różnorakim przetworzeniom. WesoÅ‚Ä…, żywÄ… kodÄ™ poprzedza szeroko rozbudowana, wirtuozowska kadencja solowego instrumentu.
Część II (Andante), o charakterze lirycznym, jest zbudowana w trzyczęściowej formie pieśniowej. W częściach skrajnych dominuje zabarwiony ludową nutą liryzm, podczas gdy część środkowa ma charakter bardziej dramatyczny.
Część III (Allegro scherzando), zbudowana w formie ronda, ujmuje słuchacza pogodnym nastrojem i nawiązującą do polskich tańców ludowych rytmiką. Główny temat tej części wypływa z tańców mazurka i oberka, temat drugi zaś z krakowiaka, dając soliście wdzięczną rolę i efektowne zakończenie Koncertu.