Koncert na altówkę i orkiestrę
Utwór znany również jako Koncert altówkowy. Utwór został skomponowany dla syna kompozytora, altowiolisty Artura Paciorkiewicza. Jest to utwór wirtuozowski, o zwartej  trzyczęściowej strukturze, z zamierzenia kompozytora pogodny i daleki od pesymizmu oraz pozamuzycznych obciążeń.
I część (Allegro deciso) opiera się na dwóch grupach tematycznych wyraźnie ze sobą kontrastujących, w formie allegra sonatowego. Część II (Lento moderato), o regularnej formie trzyczęściowej, powolna i śpiewna, zawiera elementy taneczne. Podobnie do części I, akcja w tej części odbywa się na zasadzie ściśle przestrzeganej wymiany tematycznej między głosem solowym, a partiami orkiestrowymi.
Część III (Allegro scherzando) jest swobodną formą ronda typu A-B-A-C-A o charakterze żywym i pogodnym. W części tej są wyczuwalne związki i odniesienia do muzyki polskiej, jednak bez cytowania melodii ludowych. Część i utwór brawurowo kończy temat A.
Orkiestra w utworze odgrywa równorzÄ™dnÄ… rolÄ™ co altówka – dialoguje z niÄ…, czasem siÄ™ przeciwstawia, jak również speÅ‚nia rolÄ™ komplementarnÄ…. III część koncertu jest opracowaniem na altówkÄ™ i orkiestrÄ™ II części (Allegro scherzando) z Duetu koncertujÄ…cego na altówkÄ™ i fortepian (1974).