Małe preludium i fuga nr. 2
Utwór został skomponowany z myślą o wzbogaceniu polskiej literatury organowej tak estradowej, jak i pedagogicznej. Utwór jest miniaturą organową, dyptykiem o zamkniętej formie, w której kompozytor zastosował zarówno dawne, jak i współczesne, współistniejące ze sobą środki polifoniczne i homofoniczne.
Przymiotnik „maÅ‚e” odnosi siÄ™ wyÅ‚Ä…cznie do rozmiarów formalnych i czasu trwania. Tematyka preludium jest inna niż nastÄ™pujÄ…cej po nim fugi. Zastosowane Å›rodki harmoniczne sÄ… raczej tonalne i, podobnie jak w innych utworach kompozytora, opierajÄ… siÄ™ na wielodźwiÄ™kach, co przy czÄ™stej ich zmianie daje wrażenie atonalnoÅ›ci.
Utwór, wbrew swej nazwie, jest adresowany do wybitnych wykonawców. Utwór zostaÅ‚ wydany przez PWM w 1995 roku w edycji Trzy maÅ‚e preludia i fugi. Dwa choraÅ‚y – na organy.