Za utwór ten kompozytor otrzymał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej III stopnia w dniu 12.10.1974 roku.
Utwór został skomponowany dla Warszawskiego Kwartetu Puzonowego Stanisława Pierożka. Jest to utwór na tematy polskich pieśni kościelnych.
Utwór ma konstrukcję trzyczęściową. W części I krótki, powolny wstęp Larghetto przechodzi we właściwe allegro sonatowe (Allegro ben moderato), z energicznym, a nawet gwałtownym tematem pierwszym i lirycznym, śpiewnym tematem drugim. Obydwa tematy przeprowadzone są przez wszystkie Czytaj dalej →
Utwór powstał na prośbę Kwartetu Varsovia i jemu został dedykowany. Życzeniem poszczególnych członków zespołu było, aby utwór uwzględniał ich osobiste możliwości i upodobania. Forma utworu nawiązuje do postaci uprawianej przez klasyków wiedeńskich, romantyków oraz Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany dla flecistki Elżbiety Gajewskiej i Kwartetu Wilanowskiego już w 1974 roku. Z powodu zmiany składu kwartetu nie został ukończony i w formie ogólnie nakreślonego szkicu czekał na dokończenie aż do 1988 roku. Jest to utwór trzyczęściowy o formie sonatowej. Części Czytaj dalej →
Utwór został napisany dla Warszawskiego Kwintetu Fortepianowego. Jest to utwór trzyczęściowy o formie zbliżonej do formy sonatowej. Poszczególne części są oparte na zasadzie kontrastu. Część I (Allegro ben moderato) jest swobodną formą allegra sonatowego – charakteryzuje się dualizmem tematycznym, Czytaj dalej →
Utwór ten znany też jest pod nazwą Kwartet na cztery waltornie. Utwór został skomponowany w marcu 1971 roku. W dniu 12.10.1974 roku za utwór ten kompozytor uzyskał Nagrodę Ministra Obrony Narodowej III stopnia.
Utwór znany również pod nazwą Kammermusik für 2 Blechbläserquartette. Utwór składa się z 6 części skomponowanych na zasadzie kontrastu. Cechy charakterystyczne utworu to polifoniczność i dwuchórowość – ciągła korespondencja pomiędzy poszczególnymi głosami, jak również pomiędzy obydwoma kwartetami.
Utwór znany też pod nazwą Wariacje na kwartet smyczkowy. Utwór składa się z tematu i wariacji z rozbudowaną fugą podwójną na końcu. Spokojny, powolny, szesnastotaktowy temat (Andante) składa się z 4 członów czterotaktowych, z których trzeci jest kontrastujący w stosunku do pozostałych. Czytaj dalej →