Utwór został skomponowany dla Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej Karola Teutscha w Warszawie, Jest to kompozycja dwuczęściowa, w której kompozytor nawiązuje do, traktowanej z dużą swobodą, tradycyjnej formy sonatowej. I część (Adagio) jest powolna, kontemplacyjna i nastrojowa, Czytaj dalej →
Jest to 5 pieśni na sopran i orkiestrę do słów Włodzimierza Słobodnika. Utwór charakteryzuje się jednolitością muzyki i tekstu oraz adekwatnością faktury względem możliwości technicznych zastosowanego aparatu wykonawczego, przyczyniających się do komunikatywności każdej z pięciu pieśni dzieła. Pierwotnie utwór został skomponowany na sopran i fortepian (1961).
Pieśń na sopran, chór i małą orkiestrę do słów ludowych z regionu śląskiego. Utwór przeznaczony dla zespołów amatorskich.
Jest to mała kantata na chór i orkiestrę, skomponowana na prośbę Łódzkiego Związku Śpiewaczego. Utwór jest prostym w fakturze opracowaniem folkloru robotniczego, adresowanego do chórów amatorskich.
Nazwa utworu nawiązuje do nazwy ulicy Czerwonej w Łodzi, przy której znajdowała się od połowy XIX wieku farbiarnia Langego, później Geyera. Farbiarnia ta wylewała popłuczyny na bruk ulicy, które pod wpływem barwnika, zwanego czerwienią turecką, były koloru czerwonego. Z tego powodu ulicę nazwano Czerwoną. Skanalizowano ją dopiero w 1937 roku. Nazwa pozostała. Słowa pieśni powstały prawdopodobnie w 1932 roku podczas strajku włókniarzy łódzkich.
Hymn został skomponowany w wyniku starań Tadeusza Chrostowskiego, członka zarządu Towarzystwa Naukowego Płockiego. Jest to jednoczęściowy utwór do słów Jana Chojnackiego, na chór i orkiestrę. Dla ułatwienia chór śpiewa jedną linię melodyczną. Druga wersja utworu w transkrypcji na chór męski i fortepian.
Jest to suita na orkiestrę smyczkową. Utwór został skomponowany na prośbę Henryka Debicha, dla Orkiestry Polskiego Radia w Łodzi.
Dzieło zostało napisane ze specjalnym uwzględnieniem przeznaczenia pedagogicznego, dla wypełnienia luki między wielkimi wirtuozowskimi koncertami przeszłości, a koncertami nowoczesnymi, często zbyt indywidualistycznymi. Utwór z polskimi elementami ludowymi o klasycznej formie koncertu. Czytaj dalej →
II Koncert fortepianowy został skomponowany specjalnie dla znanego polskiego pianisty, Władysława Kędry, który wykonywał go z dużym powodzeniem podczas licznych koncertów w kraju i za granicą. Utwór w formie trzyczęściowego klasycznego koncertu fortepianowego, zawierający wiele trudności technicznych, wprowadzonych Czytaj dalej →
Utwór znany również jako Koncert altówkowy. Utwór został skomponowany dla syna kompozytora, altowiolisty Artura Paciorkiewicza. Jest to utwór wirtuozowski, o zwartej trzyczęściowej strukturze, z zamierzenia kompozytora pogodny i daleki od pesymizmu oraz pozamuzycznych obciążeń. Czytaj dalej →
Utwór został skomponowany dla altowiolisty Artura Paciorkiewicza, syna kompozytora, i organisty Joachima Grubicha.
Koncert powstał na zamówienie skrzypków Bogusława i Krzysztofa Bruczkowskich. Im też jest dedykowany. Jest to kompozycja trzyczęściowa bez kadencji solistycznych o fakturze bardzo wirtuozowskiej, dająca możliwości pokazania mistrzostwa obu solistów w różnorodnych partiach i zestawieniach instrumentalnych. Czytaj dalej →
Koncert jest przekładem na orkiestrę dętą, dokonanym z wcześniej skomponowanej partytury symfonicznej (1982). Jest to utwór wirtuozowski, który oprócz cech popisowych solowego instrumentu zawiera także wszystkie elementy symfoniki z równomiernym podziałem funkcji między obój i Czytaj dalej →
Utwór popisowy dla solisty z samodzielną partią orkiestrową. W części I wirtuozowska kadencja dla trąbki.
Utwór został skomponowany dla skrzypaczki Wandy Wiłkomirskiej. Jest to utwór o formie klasycznej, składający się z trzech części: allegra sonatowego z popisową kadencją, śpiewnej części II o budowie A-B-A i motorycznej części III w formie ronda. Zastosowane środki są umiarkowanie współczesne. Choć soliście nie brak okazji do efektownego Czytaj dalej →
Jest to utwór na fortepian i orkeistrę. Powstał on na zamówienie Henryka Debicha, dyrygenta i kompozytora, dla jego syna pianisty. Kompozycja jednoczęściowa, łatwa do grania i słuchania o wcześniejszym tytule Allegretto grazioso.
Utwór został skomponowany na zamówienie Karola Teutscha, kierownika Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej. Jest to utwór jednoczęściowy, zawierający partię wokalną bez tekstu (wokalizę) o swobodnej budowie, zbliżonej do formy A-B-A. Oznacza to, że utwór składa się z kilku epizodów, z których Czytaj dalej →
Utwór, znany też jako Muzyka na sopran i smyczki, powstał w listopadzie 1966 roku dla sopranistki Jadwigi Gadulanki oraz Zespołu Kameralistów Filharmonii Narodowej, kierowanego przez Karola Teutscha. Jest to utwór jednoczęściowy, zawierający partię wokalną bez tekstu (wokalizę), o swobodnej budowie zbliżonej do Czytaj dalej →
Kantata na 4 głosy solowe, chór i orkiestrę do słów Adama Mickiewicza, skomponowana dla Związkowego Chóru Mieszanego „Surma”, w związku z jubileuszem 60-lecia jego działalności. Dzieło jest nowszą wersją pracy dyplomowej kompozytora z 1950 roku – Oda do młodośći (I). Czytaj dalej →
Jest to jednoczęściowy utwór o wesołym i żartobliwym charakterze.
Utwór w transkrypcji na wielką orkiestrę symfoniczną. Został również napisany w transkrypcji na małą orkiestrę symfoniczną.